Hallo na jaren sparen kon ik eindelijk mijn dochtertje haar droom waar maken en een paard kopen. Wegens geen plaats in de manege mocht ze even bij een kennis staan. Alles verliep goed tot ze door derden werd verplaatst naar een andere weide. We hadden ons paard net 2 weken en gingen op ons dagelijks bezoek. Daar werden we op de hoogte gebracht dat ze met haar been terecht kwam in het prikkeldraad. Vol ongeloof dat er prikkeldraad kon liggen in een weide met paarden gingen we vlug gaan kijken. Haar achterbeen zag er vreselijk uit. De eerste dierenarts gaf haar geen enkele kans zijn oplossing een prikje geven en haar leven beëindigen. Met een huilende dochter in de wagen en mezelf huilend aan het stuur heb ik contact opgenomen met mijn eigen dierenarts. Ze wou het zelf wel eens bekijken en haar opinie geven.Haar pees was voor ¾ door gescheurd de wonde was zo diep dat het bot zichtbaar was en een ader die maar niet stopte met bloeden. Deze resultaten waren ook niet rooskleurig maar ze wou het proberen. Zogezegd zo gedaan. Na een maand bij de dierenarts mocht ze naar de manege en daar verder revalideren. De arts komt wekelijks op bezoek om alles te verzorgen. Op de weide mag ze nog niet. Haar pees is voor ¾ doorgescheurd en pas na 18 weken mag ze terug op de wei. Momenteel mag ze enkel aan de hand wandelen. Door de wekelijkse verzorgingen lopen de kosten hoog op. Heb je ook een hart voor dieren en wil je net als wij niet zomaar opgeven maar haar helpen. Dan kan je ons hierbij helpen door ons te steunen.  Dank u om ons te steunen.