Kinderen van Bovensmilde 1977

Kinderen van Bovensmilde 1977
Cor Udding

Wij strijden voor erkenning dat wij (105) gegijzeld zijn geweest in 1977 en dat er nooit naar ons is omgekeken. Zoveel PTSS.

 

Gijzeling 1977 van 105 kinderen in Nederland. 

Er is een 2de kamer groep in Bovensmilde geweest. We zijn nog nooit zo dicht bij erkenning geweest. Vanaf nu moeten we de gesprekken voortzetten in Den Haag. De meesten van ons leven door de PTSS op het randje, maar worden nergens erkend. Hier vechten wij voor. Hulp in diverse vormen , op maat, soorten zoals onder verder beschreven. Helaas gaan er kosten komen. Zoals bv alleen de reiskosten al. Een bijdrage kunnen we heel goed gebruiken, bv ook voor de benodigde materialen om gegevens aan te leveren. Alles moeten we zelf bekostigen. 

Hier is de actie mee begonnen op 20 april. Lees het aub. Dan begrijpt U ons 105.

Erkenning in een hele brede zin. Er komen mensen uit Den Haag waaronder 2de Kamerleden die graag willen horen hoe hoog het leed is/was bij ons en onze familie.

Eindelijk serieuze belangstelling of wij wel goed behandeld zijn, op diverse "gebieden". Of wij niet te gemakkelijk weg gezet zijn. Dit kan/moet via verhalen op papier of als ze in Bovensmilde zijn in een gesprek met hen. stuur je verhaal naar: gijzeling1977@gmail.com . Mijn (Cor) bedoeling is om het in de Trêvezaal te krijgen en dat alle 2de kamer fracties hun zegje hierover kunnen doen met de bedoeling een goede uitkomst voor ons. Die kan voor een ieder verschillend zijn.

Zo zie ik het in grote lijnen (en dan vergeet ik nu nog maar even de gehele jeugd in het dorp met de rellen, enz) :

Onze gijzeling is/was niet te vergelijken met de treinen. Wij hebben na de gijzeling nog zoveel meer mee gemaakt, als bv onder politie begeleiding naar een nood school in Assen waar de militairen de gehele dag bij de deur bleven staan en rond de school liepen. Een ieder van ons kreeg dit mee.

Of bv de oude school (Utopia later) die meer dan een jaar als kazerne is gebruikt vanwaar uit er constant door het dorp werd gereden en op diverse kruisingen posten waren om de veiligheid te garanderen. Bij veel ouders leek het of de oorlog terug was. Zoveel controles en militairen in het dorp.

 

Een krantenkop uit die tijd: Een trein kun je wegslepen, een dorp niet.

Ik bedoel met deze, zie de 2 volgende voorbeelden, dat er diverse soorten trauma's zijn opgelopen, nog buiten de gijzeling om.

Heel belangrijk, (goede) nazorg is er nooit geweest. Rutte had het in de corona tijd erover dat bij een week minder school een onherroepelijke leer vertraging zou optreden. Wij hebben bijna 14 maand geen normaal onderwijs gehad (14-12-2021) . Rutte wilde een leider zijn van een partij voor mensen die buiten hun schuld het wat moeilijker hebben. (14-04-2022, Eenvandaag). Dit zijn zo maar 2 uitspraken die de afgelopen 45 jaar veel zijn gedaan. Maar nooit werd er aan ons gedacht.

In de afgelopen 45 jaar zijn wij nooit op deze manier behandeld. Het UWV vond de gijzeling voor ons geen reden tot klachten want wij waren te jong.

Veel konden niet onder een baas werken. Anderen kregen problemen toen hun kinderen de leeftijd kregen van die van hen in 1977. Vele huwelijken zijn stuk gegaan door onbegrip. Velen hebben vanwege een langdurige lage uitkering ook nog eens geen pensioen opgebouwd, wat hun leven straks nog moeilijker maakt.

Maw, er moet door ons parlement en de betreffende ministers een duidelijke duiding komen over ons. Iets wat er nooit is geweest. Dat er wellicht gemakkelijker goede geestelijke hulp sneller te krijgen is als dit nodig is. Er staan nu mensen op de wachtlijst van een half jaar en meer. Dat er financieel bijgesprongen moet worden waar nodig en misschien wel voor alle 105. Onze regering heeft de Molukkers ooit iets belooft wat ze niet na konden komen door de NAVO eisen aan NL. Door deze belofte zijn wij op jonge leeftijd hard geraakt.

Ik, persoonlijk, dacht er altijd redelijk mee om te kunnen gaan al die jaren, maar tijdens de lockdowns knapte er bij mij voor het eerst echt iets. Ik had altijd wel al dingen zoals bv direct kijken bij binnenkomst van een ruimte waar de (nood) uitgangen waren. Maar nu kwam alles weer naar boven, tot in details. ''s nachts voor het eerst ervan dromen. Nooit eerder gehad.

Ik ben in die periode niet de gemakkelijkste geweest en ik was daarin vast niet de enige van onze 105.

Ander vb: Ik had al jong een hele goede baan, maar ik draaide uiteindelijk door omdat ik dingen moest. Daarom eigen baas geworden. Mijn zuster zei altijd dat ze de vrolijke, en onbezorgde Cor na de gijzeling nooit meer heeft gezien.

En zo zijn er vele vergelijkbare verhalen.

Nu is het eindelijk eens tijd om alles goed in kaart te krijgen en te krijgen waar we recht op hebben in vergelijking tot andere gebeurtenissen. De gijzeling heeft ons gevormd tot wie we nu zijn. En dat is een groep met nog heel veel verdriet en problemen.

Wie van de 105 zou tot nu toe een leven hebben gehad waarin de gijzeling nooit naar voren is gekomen?

Velen kunnen hun kinderen en kleinkinderen niet geven wat ze graag zouden willen, door de gijzeling.

Ook in de 2de lijn, ouders, broers en zussen zijn/waren er veel problemen. Binnen mijn familie was er één van. Een broer van een ander gegijzelde, die juist mensen terug moest brengen in de maatschappij als werk, is zelf helemaal doorgedraaid, midden jaren '90. Pas sinds korte tijd heeft hij zelf een therapie gevonden om er mee om te gaan. Bij hem was zijn vrouw begripvol, maar heeft meer dan 25 jaar geen leuk leven gehad. Helaas is dit slechts sporadisch voortgekomen.

Een ander bij mij bekend levensverhaal is van een vrouw die heel jong is getrouwd als een soort vlucht. Thuis is gebleven voor de kinderen (dus niet gaan werken) uit angst dat er elk moment iets met haar kinderen zou gebeuren zoals bij haar. De partner kon er niet mee omgaan en al snel volgde een scheiding. Vanaf dat moment tot heden heeft ze moeten leven van de bijstand, niets extra's. Dus als het ware gestraft voor haar angst die ze  zelf niet heeft kunnen voorkomen dankzij...

Geld is niet mijn drijfveer, maar in andere, minder belastende zaken, is er altijd sprake van minimaal smartengeld. Geld lost de PTSS niet op, maar het kan ons nog wel een beetje een aangenamer leven geven. De 1000 gulden, destijds van van Agt was schandalig.

Maar nog veel belangrijker voor mij persoonlijk zou een excuus van de regering zijn dat ze ons zo hebben laten "zwemmen" en dat de verantwoordelijke instanties eindelijk eens goede richtlijnen gaan krijgen zodat wij allen het misschien wat dragelijker gaan krijgen.

Het allerbelangrijkste nu is dat wij een duidelijk verhaal moeten brengen naar de mensen die naar Bovensmilde komen en de  verschillende fracties die op papier meer willen weten. Jouw ervaringen op de mail zou al een grote toevoeging zijn. Geef aan als het eventueel anoniem overgedragen moet worden. Stuur het naar: gijzeling1977@gmail.com . Alvast bedankt namens de groep die met goede redenen niet wil/kan/durft te reageren.

Het is nu of nooit meer. Een kans op erkenning.

Updates

Loading...

Collectors

Loading...
Started on 16/05/22
Viewed 1636x

Fundraiser organised by:

Cor Udding

Cor Udding

 

Donations

 
Show all donations
Started on 16/05/22
Viewed 1636x
Website widget
Add a widget of this fundraiser to a website or blog