Samen strijden samen lijden!
We kwamen op voor toekomst en bestaansrecht van de Nederlandse boer. Na dagen opsluiting volgt nu een enorme schadeclaim.
Doneren is niet meer mogelijk
Wat is er gebeurd?
Maandagavond 5 februari 2024 werden verspreid door het land meerdere ‘boerenprotestacties’ georganiseerd. Het doel van deze zichtacties was opnieuw aandacht vragen voor de wanhopige situatie waar we als Nederlandse boeren in zitten.
Wij waren daar bij. Wij zijn Pascal en Roel, allebei melkveehouder in de regio Apeldoorn en allebei met een jong gezin. Wij maken ons zorgen over de toekomst en het bestaansrecht van onze bedrijven. Wat niet alleen ons werk, maar ons leven is. Wanhopig wordt je er van. We worden weggezet alsof wij niet goed zouden zijn voor onze koeien en ons land, terwijl juist het zorgen voor onze dieren en het land is waar we ons jaarrond zeven dagen in de week voor inzetten. Waar we afhankelijk van zijn. Waar we juist alles voor doen. En dan te moeten horen dat onze aanwezigheid niet goed is voor Nederland, terwijl wij het voedsel produceren wat iedereen toch eet? Regel na regel wordt op ons afgevuurd. We proberen er zo goed mogelijk mee om te gaan, maar hoe lang lukt dat nog? Om ons heen lukt het niet iedereen om door te gaan. Ondanks het feit dat wij thuis eigenlijk niet zo heel makkelijk weg konden, zijn we dus toch die maandagavond direct na het melken in de haast vertrokken. Samen sta je sterker. Het afgeven van “rooksignalen” was het idee en meer dan dat waren wij niet van plan. (met zaken als asbest of vuurwerk hadden wij twee absoluut niks te maken).
1. Opgepakt en vastgehouden
Na afloop van de actie zijn wij twee (los van elkaar) toch erg onverwacht opgepakt toen we beide alweer op weg naar huis waren. Wat niemand die avond nog kon vermoeden, was dat we vier dagen en nachten later pas weer thuis zouden zijn. We werden opgesloten in een politiecel, zonder contact met thuis en zonder te weten hoe het met onze koeien, het bedrijf en gezin gedurende die dagen ging. Pas op vrijdagmiddag werd besloten tot schorsing en hoorden we dat we eindelijk naar huis mochten. De impact die dit heeft gehad was gigantisch en is er nog steeds. Er moest een voorbeeld worden gesteld voor alle actievoerders van Nederland zo leek het, en wij waren op dat moment de pechvogels. Wij zijn er uit gepikt. Helaas voor ons, was het na die week nog niet klaar.
2. Schadeclaim
Onder bepaalde voorwaarden zijn we gelukkig thuis, maar de zaak is nog in behandeling. Wij weten nog niet of wij moeten voorkomen en of er ons ook nog een straf wordt opgelegd. Wel is inmiddels duidelijk gemaakt dat Rijkswaterstaat een flinke schadeclaim heeft neergelegd. Ondanks dat bekend is dat wij deze actie niet alleen hebben uitgevoerd, worden wij met z’n tweeën verantwoordelijk gehouden voor het betalen hier van. Een aantal mede actievoerders heeft direct al aangegeven mee te willen betalen indien het zo ver komt. We hopen dan ook dat we nu nog steeds op jullie en hopelijk nog vele anderen die ons willen steunen, kunnen rekenen.
Samen strijden samen lijden
De eerste klap hebben we alleen op moeten vangen. De tweede klap is nu een forse schadeclaim. Dit lukt ons niet alleen! Wil je ons alsjeblieft steunen middels een donatie?
Goed om te weten
Doneren heeft geen gevolgen! De Officier van Justitie heeft namens het OM extra benadrukt dat een donatie t.b.v. het voldoen van de schadeclaim absoluut geen gevolgen heeft voor doneerders. Het wordt niet gezien als schuldbekentenis of medeplichtigheid. Er wordt geen verder onderzoek naar de actie of opsporing van overige actievoerders gedaan.
Bedankt, ook namens onze partners
Pascal, melkveehouder Klarenbeek
Roel, melkveehouder uit Eerbeek