In 2017 kwam hij aan in Nederland, na een lange risicovolle reis uit Syrië. Inmiddels probeert hij een bestaan op te bouwen in Castricum: na de verplichte inburgering doet hij nu een opleiding als verpleegkundige, daarnaast werkt hij 3 dagen in de zorg. Geen vetpot, maar het lukte hem steeds weer om elke maand een bedrag te sturen aan zijn moeder (vader is helaas overleden) en studerende zusje in Syrie in Latakia, zodat zij de steeds duurder wordende boodschappen kunnen doen. Betaald werk is daar helaas nauwelijks meer te vinden.

De stad Latakia, vlak aan de kust, net ten zuiden van Turkije, is helaas ook door de aardbeving zwaar getroffen. En dat met alle ellende van de oorlog, die nog steeds woedt en voor verwoesting zorgt. Die nacht dacht hij afscheid te moeten nemen van zijn zus en moeder. Zal het huis alsnog instorten? Een wankel evenwicht. Wonder boven wonder hebben beiden het overleefd. Ze zouden elkaar zo graag in de armen willen sluiten om de trauma’s van de afgelopen tijd wat te verzachten.

Daarom wil hij langs deze weg geld inzamelen, zodat deze barre tijd even naar de achtergrond kan verdwijnen. Hij mag reizen, want is inmiddels Nederlander, maar kan zijn moeder en zus niet hierheen halen. Elkaar zien, kunnen ze slechts in een ander, veilig land waar ook zijn moeder heen kan. Wie wil financieel helpen bijdragen, zodat allen de benodigde papieren, visa en reiskosten, etc. kunnen betalen?? Met uw bijdrage kunnen zij elkaar na 8 jaar ontmoeten.

Update 31 mrt:                                                                                 Nu er bijna tickets worden geboekt voor eind april, blijkt dat de reis kosten voor moeder (en zijn zus die haar zal vergezellen) naar een veilig tussenland hoger uit te vallen dan aanvankelijk werd gedacht; tevens zijn de verblijfkosten voor 2 weken even duur als in Nederland, vandaar dat het streefbedrag is verhoogd.

Dank voor al uw steunbetuigingen, we houden u op de hoogte!

Update 26 april: Tammam vertrekt vrijdag 29 april, hij is zo dankbaar! Het doelbedrag is bijna bereikt, fijn als er nog wat bijkomt voor de onkosten aldaar. DANK!

Update 27 mei: De reis is zonder problemen verlopen. Moeder en zus heeft hij kunnen ontmoeten op een veilige plek, zodat ze hartverwarmend van elkaar hebben genoten (""elk moment kon ik mijn moeder knuffelen!"")                                 “Heel erg bedankt voor al jullie hulp en ondersteuning. Zo kunnen we weer verder!" Vertel het verder!