Hallo iedereen!

Ik ben Lola, een energieke spring-‘t-veld (of op de keukentafel) van bijna 1 jaar oud. Mijn dagen bestaan vooral uit jagen op pluchen prooien, mijn klauwtjes in de jurken van mijn mama’s zetten en in de keuken op de loer liggen tot de kast met kattenvoer opengetrokken wordt.

Ik heb ook nog een adoptiezusje. Emily is eveneens mijn favoriete knuffelmaatje. Zij moet me de laatste tijd helaas veel missen…

Een half jaar geleden werd een van mijn oogjes verwijderd. Ik zag er niks meer door, dus ik was het beter kwijt dan rijk. Al van bij mijn geboorte als zwerfkatje had ik er de ene infectie na de andere aan.

Nu, zoveel maanden later, blijkt alles niet zo simpel te zijn. Het wondje waar het oog zat, blijft opengaan. Mijn kraakbeen is er ook aangetast. Wanneer ik adem, klink ik door dat gaatje soms als een fluitketel. En ik had het al zo moeilijk, met mijn aangeboren niesziekte.

Mijn mama’s, maar ook de dierenarts, waren aan het eind van hun Latijn. Ze willen me echter niet opgeven. Daarom ga ik nu naar het universitair dierenziekenhuis in Luik. De dokters zijn erg lief, maar de kosten zijn minder lief voor de spaarpot van mijn baasjes. En ik, ik wil gewoon naar huis om met Emily te spelen, of met de pantoffels van mijn moeders.

Help jij me daarmee?

Likjes, Lola