Op donderdag 16 november gaf het lichaam van Tirana aan niet meer verder te kunnen. Na een jaar vechten tegen nierfalen gaf ze het op. De avond voordien voelde ik het aan, ze draaide weg bij haar avondknuffel. De aanraking deed zeer. De weken voordien kwam ze elke dag pal voor me staan. Ik zag het. Het was tijd. In het afscheid nemen voor haar inslapen zonk ik plots helemaal weg in de pijn van het afscheid hebben moeten nemen van mijn mama, 1.5jaar geleden. De aanblik van de dierenarts met haar spuiten in een koffertje triggerde een hele heftige fysieke en emotionele reactie bij mij. Plots veerde Tirana toen 1 maal recht, een laatste krachtinspanning. Hierdoor bracht ze me terug naar het hier en nu, en haalde me uit het trauma. 

Tirana, moeder van ook mijn kudde. Ze bleef helen tot haar laatste minuut.

Omdat ze dit niet enkel voor mij deed, maar als kern van Pionears voor zovele cliënten gedaan heeft, wil ik haar eren en bedanken. Haar afscheid waardig vieren, geen ophaling door rendak, maar een sereen afscheid ook van haar lichaam via een individuele crematie. Via deze steunactie help je daar aan mee.

Van haar staartmanen zal er een mooi aandenken gemaakt worden in de vorm van een sleutelhanger of armbandje. Zodat haar witte ziel dichtbij ons blijft. Dit kan je via mij apart bestellen. Indien je hier interesse in hebt, geef dan een seintje op marion.liberloo@gmail.com

Haar wijsheid zal hier altijd verder stromen naar haar kudde, naar de klanten van Pionears. Want in haar elegantie en fijngevoeligheid school er een enorm groot uitgestrekt bewustzijn van diepe rust en sereniteit.  Ze stuurde steeds opnieuw naar het samenvallen van éénieder met zijn innerlijke kudde.

Harte groet,

Marion