Tanguy Taller slaapt al ruim 4,5 jaar op een betonnen richel in een overvolle, rumoerige, hete Cambodjaanse cel. De stokslagen zijn na tussenkomst van onze consul achterwege gebleven, maar op een handjevol rijst en een kommetje komkommer soep overleef je niet. Hij werd onder druk van de echte opdrachtgever door een drugssmokkelaar beschuldigd de traffic te hebben georganiseerd. Hoewel die valse verklaring op het moment dat de organisator op de Filipijnen voor gelijkaardige feiten werd gevat  weer werd ingetrokken, blijft het Cambodjaanse gerecht bij het oorspronkelijke verdict “ levenslange gevangenisstraf “ Geen enkel bewijs van schuld, maar de beklaagde kan zijn onschuld niet bewijzen. Alle rechtsregels worden dus met de voeten getreden teneinde een “symbooldossier” ter demonstratie van de harde Cambodjaanse aanpak van drugs gerelateerde misdaden niet te moeten opgeven en de eigen fouten van politie en rechtbanken niet te moeten toegeven.

Onze regering komt in tegenstelling tot de zaak Olivier Vandecasteele niet tussenbeide in een soeverein land, hoewel het ook hier duidelijk gaat om een schijnproces met een blinde, dove en overgecorrumpeerde Cambodjaanse Vrouwe Justitia. 

Bovendien heeft Tanguy een Cambodjaanse vriendin, zelf een wees en dus zonder sociaal vangnet, en een 5 jarig zoontje die volledig van hem ( en dus nu van ons) afhangen.

We kunnen de hoog oplopende gerechtskosten, de kosten voor een wat leefbaar gevangenisregime en voor het onderhoud van Tanguy’s gezin nog moeilijk verder alleen aan en vragen hierbij om uw steun.

Hartelijke dank, zeker ook namens Tanguy, Alein en Elon.