2 jaar geleden werd mijn vriendin en levensgenieter Lies getroffen door een triple negatieve borstkanker stadium 4. Amper 38 en op kruissnelheid in het leven…

Voor deze jonge mama van Cas -die toen pas 2 was- en haar man kwam dit hard binnen maar vastberaden als ze is, ging ze het gevecht aan. Ondanks zware chemo- en radiotherapiebehandelingen en talloze operaties heeft ze op geen enkel moment getwijfeld dat dit ging lukken en héél even leek het er ook op dat ze de bovenhand aan het nemen was. 

In september 2022 ging ze dan ook met nieuwe moed en een ongeziene dosis zelfvertrouwen opnieuw aan de slag in het onderwijs.

Helaas kreeg zij nog geen 3 maanden later voor een tweede keer slecht nieuws en ditmaal was het verdict keihard: de kanker is terug en heeft zich via de lymfeklieren doorheen haar hele lichaam verspreid.

Haar levensprognose is momenteel zéér onduidelijk, wel staat vast dat ze deze strijd zal verliezen.

De manier waarop Lies hier mee omgaat is zacht uitgedrukt bewonderenswaardig. 

Iedereen die haar kent weet dat ze steeds in alles het positieve naar boven weet te halen, ze geeft nooit op en wil van elk moment genieten zolang ze kan.  Deze eigenschappen hebben haar dan ook doen beslissen om alle beschikbare behandelingen te ondergaan om zoveel mogelijk tijd te kopen. Niet voor zichzelf, wél om haar zoontje Cas de kans geven om zijn eigen herinneringen aan haar op te bouwen.

Elke 3 weken krijgt ze een behandeling die bestaat uit immunotherapie en chemo. Een behandeling waarvan ze nadien een hele week volledig buiten strijd is en amper uit bed kan. 

Haar man, die militair is, staat haar elke dag bij. Defensie schakelde snel en bood hem na jaren dienst als operationeel paracommando 1e Sergeant Majoor de kans om te opereren vanuit een kazerne dichter bij huis. Ondertussen blijft ze als toegewijde leerkracht werken maar dit lukt sinds kort steeds minder goed. De driewekelijkse behandelingen putten haar in die mate uit dat er nog bitter weinig energie overblijft om te genieten van de o zo kostbare en steeds zeldzamer wordende goede momenten. 

Maar ze moet…  De rekeningen stapelen zich elke maand op en moeten vereffend worden. Het koppel ging reeds twee jaar door de bittere financiële realiteit die dergelijke ziekte met zich meebrengt.  Omwille van deze financiële druk wordt Lies in de positie geplaatst dat ze niet anders kan dan te blijven werken.  Om zo nog kleine wensen voor en met Cas waar te kunnen maken. 

Een levenseinde mag er niet zo uitzien. 

Wij willen Lies graag helpen om haar te ontlasten van deze financiële kopzorgen zodat ze zich gedurende de tijd die haar nog gegund is kan focussen op haar gezin, haar oogappel Cas en haar familie.

Vandaar deze warme oproep:

Voor genieten van kleine gelukjes

Voor gestolen momentjes 

Voor het laten uitkomen van kleine wensjes.

Voor Lies.

PS: Op de zware dagen herinnert Lies zichzelf er voortdurend aan dat er kinderen zijn die net zoals zij vechten tegen de tijd. De veerkracht waarmee ze dit doen is voor haar echt een bron van inspiratie. Met dit initiatief willen we dan ook graag een stukje van de opbrengst schenken aan MAKE A WISH FOUNDATION, zodat ook deze kinderen met hun mama's en papa's herinneringen kunnen opbouwen.