Onze wens voor een tweede kindje

In 2020 stopte ik met de pil, vol hoop dat we snel zwanger zouden worden. Maar na een jaar wachten bleef een zwangerschap uit.

In 2021 startten we daarom een fertiliteitstraject in Gent.

We doorliepen vier inseminaties zonder resultaat. Daarna volgden meerdere IVF-pogingen. Elke keer opnieuw hoopten we dat het deze keer zou lukken, maar telkens kregen we een negatief resultaat te verwerken.

Na verschillende puncties en teleurstellingen begon ik te twijfelen of er misschien toch iets mis was. Pas na een derde opinie werd beslist om een kijkoperatie uit te voeren. Daaruit bleek dat ik endometriose had en ontstoken eierstokken — iets wat al vóór de start van het IVF-traject ontdekt had moeten worden.

Na de operatie en een zware hormonale behandeling mochten we opnieuw starten, maar ook de daaropvolgende pogingen bleven zonder succes.

Uiteindelijk besloten we van ziekenhuis te veranderen en kregen we in Antwerpen een volledig andere aanpak.

In 2023 kwam daar eindelijk het wonder waar we zo lang voor gevochten hadden: één embryo bleef plakken.

Op 30 januari 2024 werd ons dochtertje geboren — het mooiste geschenk na jaren van strijd.

Vandaag dromen we ervan om haar een broertje of zusje te kunnen geven.

In december 2025 hadden we nog een laatste terugplaatsing van onze twee resterende embryo’s, maar helaas opnieuw met een negatief resultaat.

We hebben intussen al onze zes terugbetaalde IVF-pogingen opgebruikt. Een nieuwe poging is enkel nog mogelijk via een volledig zelfbetaald traject, wat voor ons financieel niet haalbaar is.

Daarom vragen we, met een klein hartje maar veel hoop, hulp.

Elke bijdrage — groot of klein — brengt ons dichter bij een nieuwe kans op een tweede kindje.

Dank je wel om ons verhaal te lezen, te delen of te steunen 🤍