Hoi allemaal, ik ben een 39jarige moeder van 2 tieners en lijd al jaren aan reumatoïde artritis, failed back, widespraid body pain syndrome en overmatige botverkalking. Iedere aanraking doet pijn. Oprecht stevig knuffelen is onmogelijk zonder hevige pijn, en de constante hevige pijn veroorzaakt slapeloosheid en dus oververmoeidheid. Sinds een tweetal jaar zijn mijn oren aangetast door de verkalking en is mijn gehoorgang aan beide kanten zo goed als dicht. vooral links zorgt dit voor ernstige ruis en doofheid. De kalk weghalen is te riskant vanwege de diepte waar het zich bevindt . En dus hoor ik steeds minder. Daarvoor zou ik hoorapparaten kunnen aanschaffen maar deze kosten na tussenkomst van het ziekenfonds nog steeds 5.000 euro per oor. Muziek is erg belangrijk voor mij, ik kan er mijn emoties in kwijt maar de realiteit is dat dit mij afgenomen zal worden binnen enkele jaren. Net zoals de stemmen van mijn geliefden, en dit nadat hun aanrakingen mij al moeilijk worden gemaakt. 
Ik krijg twee keer per maand infiltraties over mijn volledige rug, dit is telkens een dagopname maar sinds begin 2021 worden de voor- en na kosten van deze opnames niet meer vergoed door de CM, wat neerkomt op een opleg van 200 euro per maand minimaal. Onze woning zou moeten aangepast worden met een traplift maar deze kost handenvol geld dus sleep ik mezelf de twee verdiepingen omhoog en kom ik vaak dagenlang niet buiten. Alles wordt steeds zwaarder maar ik weiger op te geven. Ik blijf mijn hobby uitoefenen als assistent-korfbaltrainer bij de U7 zolang mijn lijf dit toelaat, de liefde en vriendschap van “mijn” kids geeft me vleugels maar het wordt steeds zwaarder en zal dit moeten opgeven binnenkort  

Het vergt heel wat moed en opzij zetten van trots en schroom om geld te vragen aan vreemden, maar de medische facturen stapelen zich op en we moeten onze kinderen de leuke dingen van het leven ontzeggen daardoor, al doen we wat we kunnen. Zij worden al genoeg gestraft met een zieke mama, ze hebben geen normale jeugd en zijn veel te vaak mijn verzorger in plaats van ik die van hen, net zoals ik niet de vrouw kan zijn die mijn man zo hard verdient.

Ik sta altijd klaar om anderen te helpen en zal dat blijven doen zolang ik kan, geen idee of dit idee van een vriendin om een hulpactie voor mezelf op te richten tot iets zou leiden maar lieve mensen , indien het geld er zou zijn voor de aankoop van een hoorapparaat, en de nodige hulpmiddelen tot de mogelijkheden zou behoren, dan zou dat niet alleen mijn leven maar ook dat van mijn man en kinderen zo hard veranderen. De stemmen van mijn man en kinderen blijven horen is het allerbelangrijkste in mijn leven, enige onafhankelijkheid behouden zou me een gevoel van waardigheid geven, net zoals mijn kinderen alles kunnen geven wat ze verdienen.

help ons alsjeblieft, ons gezin is u bij voorbaat dankbaar.