Red ons, wij houden zo van de chalet in de Ardennen
Zwaar mindervalide épilepsie en ongeschoolde vrouw dreigt geexpulseerd te worden uit haar klein chalet na 20 jaar te wonen
Wees de eerste om deze actie te steunen!
Gezond zijn willen we allemaal, maar helaas niet iedereen heeft deze kans. Daar weet Chantal alles van. Haar droom! Zijn zoals velen onder ons gezond zijn, mobiel zijn, het geluk om een gezin te stichten en voor hun leefonderhoud zelf ervoor kunnen zorgen (gaan werken) en vooral een goed dak boven het hoofd hebben. Echter Chantal heeft deze kansen niet, sinds haar 5 jaar is zijn door épilepsie en in de jaren 70 was deze ziekte nog weinig goed gezien en haalde zij geen schoolopleiding af.
Haar enige wens nog! Eenvoudig leven in haar chaletje dat ze zo graag woont en iedere dag de zonsopgang en ondergang zien, meer moet voor haar niet zijn.
Echter dreigen we nu samen op straat terecht te komen. Dit door zich te laten beïnvloeden van haar ex-echtgenoot een onvoorziene echtscheiding en nadien overlijden na 4 maanden door kanker van haar echtgenoot.
Nu na tien jaar geleden wordt ze gedreigd om haar chalet te overkopen of geexpulseerd te worden.
Echter bij de bank worden we geweigerd vanwege dat de grond niet opgenomen is voor een hypotheek en privé lening willen ze niet voor een houten chalet. We bezetten reeds wel 3/5 van wat we moeten, echter tegen januari moeten we nog 20 000€ zien in handen te hebben. Anders wordt de chalet openbaar verkocht.
De procedure is reeds begonnen in maart, we hebben en doen nog steeds alles wat we kunnen om iets te hebben. Chantal kan helaas niet werken door haar invaliditeit. Ik werk me momenteel totaal op het maximum en tracht alles te nemen wat ik kan, maar we zijn helaas nog ver van het doel. En de kracht raakt echt vermoeid. Daarom onze oproep, als u ons gelijk hoe kunt helpen alles is welkom. Zekers is dat we hier willen blijven wonen. Hier hebben we beide de natuur dat onze batterijen iedere dag vult en onze dakje dat we zo graag hebben.
Hier ons verhaal:
Rustig in de Belgische Ardennen wonen dat wilt er zoveel mensen onder ons en ja, wij ook. Zo woont Chantal, in haar klein chalet. Waar ze 20 jaar geleden in trok met haar vroegere echtgenoot. Echter beiden kampten met 2 verschillende ziekte Chantal sinds kinds af met zware épilepsie haar echtgenoot heeft echt geen éénvoudige jeugd gehad en verkreeg daardoor geregeld zware dépressie aanvallen waarbij ook s nachts aanvallen waarbij Chantal meer en meer épilepsie aanvallen kreeg en bij het laatste jaar voor haar beslissing om wat afstand te nemen verschillende keren in het hospitaal gehospitaliseerd was. Ze lijdt ook aan hart ziekte waar zei 2x reeds een hartaanval heeft gehad dertijds en 4 maanden blind geweest is en nu maar slechts uit 1 oog nog ziet. De beslissing dat ze zou nemen zal niet eenvoudig worden, maar Chantal zat zodanig diep dat ze afstand van haar echtgenoot nam en maar hij had het toch moeilijk mee hoewel Chanta goede contac bleef behouden met hem. Door een onbegrip van hem beslist haar echtgenoot tot een echtscheiding. Chantal besefte niet wat dit ging voor haar inhouden de echtscheiding. Chantal is bijna ongeschoold en heeft weinig beseft van papieren vooral van notarissen, een advocaat nam ze helaas niet der tijds ze had nog steeds alle vertrouwen in hem want hij was die alles regelde. Ze besfte niet dat hij haar alles ging ontnemen. Wat ze helaas nu tracht wel te beseffen van wat er nu gande is. Ze tekende bij de notaris haar echtscheiding maar had ervan echt geen besef en had geen assistentie gevraag om haar bij te staan, wat onomkeerbaar zal worden om in haar lieflijke chalet terug te komen wonen. Uitbetaling verkreeg ze zelf amper de chalet werd slechts op 18 000€ aangeschreven en hij overhaalde haar om zelfs de hergroupering van bestaande kredieten mee te tekenen als borg. Wat niet te begrijpen valt dat zowel de notaris als de bank haar zomaar heeft laten tekenen.
De echtscheiding is officiël totaal afgerond, echter na 2 maanden wordt er bij haar ex-echtgenoot kanker vastgesteld die zéér vlug overal zal uitzaaien en na 4 maanden van de echtscheiding komt hij al te overlijden. Zij zorgt voor al het nodige voor de begrafenis, want ze weet dat er anders echt niemand is die het zou doen. Zijn moeder leefde in een rusthuis van het CPAS (OCMW) en was niet abt om dit zelf te doen en familie is er totaal niet.
Met dit alles en alles wat te hebben verwerkt ging Chantal terug wonen in haar chalet na een kleine 2 jaar. Vooral waar ze huurde, moest zij weg want een tandarts praktijk werd een daghospitaal voor tandartspraktijk en had Chantal om haar altijd gezelschap te houden enkele huisdieren, ook goed als therapie met haar épilepsie waarbij ook haar épilepsie wat sindsdien meer iets gestabiliseerd is.
Juist voor haar verhuis ontmoette we elkander, ik heb ook een lange moeilijke verleden gekend. Weeskind vanaf 7 jaar, opgegroeid met familie maar was gezien als bijkommer. Toch getracht recht op te groeien en altijd mezelf willen bewijzen dat ik evenwaardig ben. Ik heb mijn diploma behaald van schrijnwerker en dertijds zelfs als zelfstandig willen een bedrijf opstarten, want pleegbroer was ingenieur en ander architect. Maar ik was steeds voor hen 5de wiel aan een wagen. Op dat moment van mijn faillissement dat niet erkent was belandde ik in schuldbemiddeling met een zware burn out en toen ontmoette we elkander opeens. Haar ziekte begreep ik goed genoeg want ik was 10 jaar bij de brandweer als vrijwilliger en had een ambulancier opleiding gehad waar we dat goed genoeg geleerd hebben wat épilepsie is.
De beslissing om in de Ardennen te gaan wonen was echt als een droom voor me en ik had dat altijd al gewild. Ze vertelde van haar kleine chaletje, k vond het echt idéaal. Vooral na de afgelopen burn out dat ik heb gehad, had ik die rust echt nodig. Juist voor ons verhuis had ik terug het werk aangevat, maar echt niet meer als schrijnwerker. Het was goed genoeg geweest. Ik ben in de bewakingssector en tot op heden nog altijd. Wel werk ik op 112km van de chalet maar in de streek is er helaas weinig werkgelegenheid maar ik heb het graag voor over, want hier woon ik zo graag en heb ik echt verschillende hobby s om uit te oefenen wandelen, tuinieren (onze tuin staat vol met fruitstruiken en bomen), mountainbike, speleologie, diepzeeduiken in steengroeven. K zou het niet kunnen missen.
Echter in maart kregen we een expert aan de chalet gestuurd van een onbekende advocaat. Die meldde ons dat hij gestuurd is om het onroerend goed openbaar te verkopen. Zo goed als mogelijk trachtte ik mijn echtgenote Chantal te kalmeren maar sindsdien leven we echt totaal onzeker. Wij namen een advocaat, die vroeg die papieren van de echtscheiding om te bestuderen. Vrij snel verkreeg ik ze bij de rechtbank, ik had ze zelf nooit ervoor gezien. En wat volledig blijkt dat ze totaal geen recht had om hier te wonen. De wereld van ons beiden viel totaal in elkander. Want we wonen reeds meer dan 6 jaar intussen. Veel veranderingen hebben we gedaan om hem te renoveren en een nieuwe huis voor ons beide te maken. Want we zijn hier echt vastgekluisterd. De advocaat heeft alles bij het mogelijk gedaan. Maar echter het onroerend goed is eigendom van de staat geworden en houden volledig staand, zodanig dat wij de geschatte prijs ervoor betalen en dit uiterlijk tegen januari 2024. Helaas deze hebben we niet en doordat de grond op vakantiegrond staat wilt de bank ons geen lening verlenen. Zelfs hebben wij voldoende bewijzen om te betalen. Kunt u aub ons helpen om ons doel te bereiken. U zult voor eeuwig dankbaar zijn. En weet bij ons zijt ge zeker altijd welkom.