In Pakistan is het eerste vliegtuig met internationale hulp geland. Het land wordt getroffen door de zwaarste overstromingen in twaalf jaar. Die zijn het gevolg van de klimaatverandering. Maar dat de impact van die overstromingen zo groot kon zijn, komt ook doordat er nog steeds vlak bij rivieren gebouwd wordt, zegt Wilma van der Maten, correspondente in Pakistan.

Minstens 1.136 doden, waarvan er 28 alleen al op zondag vielen. 33 miljoen Pakistani die getroffen zijn, of één op de zeven inwoners. 3.400 kilometer aan wegen, 157 bruggen en 80.000 hectare landbouwgrond die door het water zijn meegesleurd.

Dat is volgens de Pakistaanse autoriteit voor Rampenbeheer de tol van de zware overstromingen die Pakistan momenteel teisteren. Volgens die overheidsinstelling zelf zijn de cijfers wellicht nog een onderschatting, want geïsoleerde gemeenschappen in het bergachtige noorden van het land zijn maar moeilijk te bereiken. De overstromingen zijn de zwaarste sinds die van 2010, die toen 2.000 levens eisten.

Pakistan heeft de internationale gemeenschap om hulp gevraagd. Die hulp komt nu langzaamaan op gang. Intussen rijst de vraag: zijn deze regens het gevolg van de klimaatverandering? En hoe komt dat Pakistan zich, twaalf jaar later, opnieuw laat verrassen?

Ruimte voor water

In Pakistan wordt er nu met een beschuldigende vinger naar het Westen gewezen. Zelf dragen ze maar één procent bij aan de vervuiling die tot de klimaatverandering leidt, maar ze worden wel het zwaarst getroffen, luidt het. 

Pakistan roept noodtoestand uit na nooit geziene overstromingen in grote delen van het land

“Dat is waar, maar als je in de winter de smog boven steden als Lahore ziet hangen, die wordt niet door het Westen veroorzaakt”, zegt van der Maten. “Het is ook niet alleen de klimaatverandering maar ook het watermanagement. Kijk naar die rivierbeddingen. Hoe komt het dat er nooit dammen zijn gebouwd, dijken, opvangbassins waar het water terecht kan? Twaalf jaar geleden al wisten we dat de rivieren opnieuw in hun oude vorm hersteld moesten worden, dat het water de ruimte moest krijgen.”

Pakistan vraagt het buitenland nu om hulp. De rampspoed groeit het land boven het hoofd.

“33 miljoen mensen, dat is véél. En het zijn vooral arme mensen, die in huizen van modder, riet of steen wonen. Eén schop daartegen en die zijn weg. Die mensen hebben ook geen spaarrekening, op het einde van de dag is hun geld op. Ze zijn compleet afhankelijk van de overheid. En die zegt dat ze geen geld heeft om voor die mensen te zorgen, om eten te voorzien, en niet de nodige helikopters.”

Land van de Vijf Rivieren

“Dus smeekt het nu het Westen om hulp. Het eerste vliegtuig met hulpgoederen is vanochtend aangekomen, maar wie gaat die verdelen over dat enorme land met maar een paar helikopters? En hoe bereik je al die mensen op tijd? Er zijn geen bruggen of wegen meer. Bidden is het enige dat de mensen nu nog kunnen doen.”

Noodhulp in de noordelijke provincie Khyber Pakhtunkhwa. Pakistan kan de rampspoed niet meer alleen de baas.

En het ergste moet nog komen. “Het water gaat nu omhoog, naar de provincie Punjab, letterlijk vertaald 'het Land van de Vijf Rivieren’. Maar ook daar is het weer hetzelfde verhaal: het kolkende water gaat door die rivieren waar dorpjes vlak naast zijn gebouwd. Mensen laten er hun vee grazen.”

“Men verwacht dat er de volgende tien dagen nog veel meer regen zal vallen, want de moesson is nog lang niet voorbij. Er wordt nu gewaarschuwd, er wordt bij de huizen aangeklopt, mensen worden gevraagd om alsjeblieft weg te gaan. Maar ja, waar moeten ze dan heen?”

Bij deze wil ik graag mijn steun bijdragen want deze mensen hebben hulp nodig echt waar en dringend !
Elke euro telt mensen, wij zijn u eeuwig dankbaar ! 
Het geld wordt rechtstreeks gestort naar de organisaties voor Pakistan. Oprechte dankuwel :-)