Armoede in eigen land.Dat is iets waar veel mensen weinig aandacht aan schenken.In een land als deze die bekend staat als 1 van de welvarendste is het wellicht voor sommigen ook een ongelooflijkwaardigheid.De oordelen zijn sterk “dan moet je er immers maar voor werken” word gedacht.Hier ons verhaal, ik hoop op uw spaarzame tijd om het volgende te lezen, mijn uiterste dank alvast.

Mijn hart breekt dat ik zo laag ben gezonken om in een welvarend land als deze alsmede op deze wijze mijn enige uitvlucht te erkennen.Geen andere weg meer zie beseffend dat mijn doel van inzameling velen voorbij gaan door de harde maatschappelijke denkvermogen van tegenwoordig.Echter is dit mijn enige manier van proberen waard.

Armoede is iets waar ik jaren geleden niet zo bij stil heb gestaan, tot jaren geleden onze levens met een sneltreinvaart in een neerwaartse spriraal terecht is gekomen.Wij kregen te maken met een situatie waarin wij een onbetaalbare hoge rekening ontvingen van onze gas en licht leverancier wegens dat onze meter defect bleek te zijn.Zij wisten hier al jaren van van maar hebben ons in het ongewisse gelaten,later bleek ook nog eens dat wij niet eens verantwoordelijk zijn voor onderhoud van deze meter,maar volgens hen deed dat er niet toe en hielden ze zich vast aan de verkeerde meetwaarden waardoor wij diep in de schulden kwamen.Snel daar na verloor mijn man zijn baan wegens ernstige rest klachten door long-covid. Ik draai lange shiften maar verdien niet genoeg om zelfs maar de rekeningen te betalen.Mijn dochtertje van 9 maanden kan ik op deze wijze geen warm onderkomen bieden ( de kachel blijft uit ongacht vrieskou ) of de volledige voeding te geven die ze nodig heeft.De rekeningen stapelen zich op.

Het is een taboe om in een land als deze over armoede te praten, terwijl mijn hart breekt over wat er gaande is waar niet over gesproken word.

Ik hoop wellicht tegen beter weten in aangezien ik vrijwel anoniem blijf en hierdoor het risico loop dat iedereen dit niet als een serieuze inzamelingsactie ziet op empathie, een helpende hand, en met diepe schaamte vragen om een kleine bijdrage, al is het nog zo klein, onze dankbaarheid zal uitermate groot zijn.