In 2018 had ik een ongeluk gehad met elektriciteit, door een paar grove fouten van de invalhuisarts, had ik 3 hernia opgelopen. Na alles hebben geprobeert, bleef operatie de enige oplossing. En met succes. Na reflidatie begon ik weer te beginnen met opbouwen om te gaan werken. Weken ging het goed, tot op dag ik wakker werd met weer erge pijn in mijn onderrug, maar ook een doof gevoel in mijn benen. Na een scan zeggen dat ik een nieuwe hernia had gekregen alleen 3x groter. Helaas konden ze mij niet gelijk opereren, want tegen die tijd was erg een lockdown was vanwege covid-19. Mijn gezondheidszorg probleem is natuurlijk niet levens bedreigend, dus mijn operatie werd 2 maanden uit gesteld. Vergeleke met andere mensen mag ik van geluk spreken dat het zo snel ging. Alleen door het wachten waren mijn zenuwen en hernia zo vergroeid, dat ze niet duidelijk konden zien waar de hernia zat. De 2de operatie ging niet goed, ze durfde niks te doen. Nou hun woorden waren “wij kunnen niks doen”. Ik heb toen een second opinie aan gevraagd bij een andere ziekenhuis. Olvg heeft mij voor de 3de geopereerd dat is redelijk gegaan ze heel een groot deel van de hernia weg gehaald, maar helaas ook per ongeluk mijn zenuwen geraakt. 

Na lang genezen kan ik met mijn huidige medicatie, aardig de dag door komen zolang ik niks til, duw, trek en ga zo maar door. Maaar nu 4 jaar verder hebben wij wel vakantie gevierd maar niet echt leuke dingen kunnen doen. Vanwege ik nu maar een uitkering ontvang, inplaats een salaris. 

En mijn man en kinderen hebben 2,5 voor mij gezorgd en niks was hun te veel.  

En ik wil hun heel graag een onvergetelijke vakantie laten mer maken.