Mijn leven zit niet mee. 

Vooral mijn hoofd wil zeer vaak niet mee werken zo als ik dit wil. Het zit heel vaak vol met allemaal donkere gedachten. Al alles mij te veel word ga ik een crisis. 

Crisis wat betekend dat eigenlijk? Wel ik ga dan met mijn ogen knipperen, mijn handen worden vuisten en ik begin op zelf en rond mij te slaan. Dit kan tot wel een uur duren. 

Daarna ben ik moe en heb ik vooral troost nodig van mijn beer. 

Maar de verlossing is nabij. Mijn euthanasie traject is gestart en stilletjes aan vallen alle puzzelstukjes in elkaar.

Maar voor dat het helemaal gedaan is zou ik graag met mijn gezin nog 1 keer op vakantie willen gaan. 

Een zorgeloze vakantie waar ik tot ontspanning kan komen nog een paar leuke herinneringen kan maken, gewoon een laatste keer samen zijn.

Willen jullie mij hierbij helpen