Beste lezer,

Ik ben pas geleden dakloos geworden samen met mijn zoontje van 7. Het oorzaak hiervan is dat ik al sinds afgeloprn jaar december ernstig gestalk word door een psychopaat. In 2021 had ik een werkgever die verliefd op mij is geworden. Wij hadden een werk/vriendschap relatie en toen hij zijn gevoelens naar mij bekend hebt gemaakt heb ik hem netjes (meerdere keeren) afgewezen. Wij bleven vrienden maar hij werd steeds opdringerieger en ik merkte ook op dat er iets echt niet klopt bij hem in zijn hoofd. Ik probeerde afstand te houden ook baan opgezegd maar hij bleef mij achtervolgen en maakte onze leven tot een hel. Hij was vaak bij mij huis langs en slaapde gewoon in zijn auto voor mij deur. Om zo toch dichtbij mij te kunnen zijn zoals hij dat zei… Het werd allemaal heel erg toen dit jaar februarie had ik mijn friend op bezoek en dit man was weer bij mijn raam aan het gleuren en zag ons samen. Hij werd gek van jaloezie en begin gekke dingen te doen. Ik kreeg allemaal bedreigende berichtjes van hem dat hij ons allemaal gaat vermoorden, als ik niet van hem kan zijn dan ook van niemand anders. Hij was elke dag voor mijn deur, hij steek mijn fietsband lek, hij bevuilde mijn voordeur, raam, fiets en alles in de beurt van mij huis met vieze texten over mij, hij plasde en poepde bij mijn voordeur, toen mijn keukenraam snachts ooenstond gooide hij gemaalen koffie binnen en zijn eigen poep, hij ging secondelijm in het slot van mijn voordeur doen zodat ik met mijn kindje niet eens meer binnenkon in onze huis. En ik kan zo uuren doorgaan wat hij allemaal deed en schreef. Het werd zo erg dat wij leefden in constante angst en gingen altijd bij vrienden en in hotels slapen. Ik gebruikte al onze geld om buiten de deur te leven en zo heb ik een huurachterstand opgebouwd. Ik durfde bij geen enkele instantie langs omdat ik zo bang was (ben ik nog steeds) van die man. Hij is een gekke Russ die mij altijd vertelde over schietpartijen en zo, stuurde mij fotos over teazer en pistolen en ook gezegd dat hij een junk gaat betalen om mij wat aan te doen. Ik was erg bang dat als ik het aan iemand gaat vertellen (Gemeente, Politie etc) en hij hierop wordt aangesproken dat hij dan nog kwader wordt. Omdat ik wou niet dat mijn zoontje aalles meemaakde heb ik hem in mei naar familie in Hongarije gestuurd. Toen ik het gevoel had dat mijn kleine veilig was ben ik toch naar politie gestapt. Ik kreeg toen niet echt het hulp wat ik verwacht had er werd gewoon en stopgesprek met hem gevoerd. Zonder resultaat… ik was zo bang en depressief en de weg kwijt dat ik had all mijn andere zorgen (huurachterstand etc) heelemaal genegeerd. Het was erg dom van mij maar ik was zo diep in angst en depressie dat ik keek naar niets meer om. Het resultaat hiervan is dat wij werden op 7 julie uit onze huis gezet en al onze bezittingen werden meegenomen. Al onze persoonlijke spullen, documenten, kleding, speelgoed van mijn kleine, all zijn babyfotos, herinneringen alles. Onze heele leven is gewoon weg. Op dit moment loopt aangifte tegen hem en wij worden door de Gemeente en andere instanties geholpen en “verstopt” op een veilige plek. Ik wil graag onze leven en onze herinneringen terug maar dat is helaas erg duur en kan ik het geld zelf nooit bij elkaar krijgen helaas. Ik hoef ook niet alles terug (meubels, apparaten etc) maar wel onze persoonlijke spullen en herinneringen. Het tijd dringt ze bewaren alles maar tot een bepaalde tijd en na die tijd zijn we alles voorgoed kwijt. Ik vraag jullie hulp om onze herinneringen terug te krijgen en onze leven weer op oorde te kunnen zetten en veilig en rustig verder te kunnen leven met zijn tweetjes. Als je kan help ons alstublieft alle hulp is welkom!  Bedankt als je de tijd hebt genomen om mijn bericht te lezen en ook duizend dank als je ons met iets kan helpen om onze leven weer terug te krijgen! 

Groetjes van ons,

Kitti & Jerry