beste mensen 

De laatste maanden voelen alsof ik stukje bij beetje onder de grond word getrokken. Ik probeer elke dag opnieuw overeind te blijven, maar het lijkt alsof elke keer dat ik opsta, er weer iets nieuws gebeurt dat me terug naar beneden duwt. Ik ben uitgeput… niet alleen lichamelijk, maar vooral vanbinnen.

Wat het extra zwaar maakt, is dat ik niet alleen voor mezelf vecht.

Ik heb kinderen die op mij rekenen.

En juist daarom doet het zo’n pijn om te moeten toegeven dat zelfs de basis — iets zo simpel en noodzakelijk als water — niet meer vanzelfsprekend is in ons huis.

Het is het laatste waarvan je wilt dat je kinderen er iets van merken, maar toch voelen zij ook de stress, de spanning, de onrust.

Ik had nooit gedacht dat ik ooit publiek zou moeten toegeven dat ik het niet meer red. Maar op dit moment sta ik met mijn rug tegen de muur. Mijn waterrekening stapelt zich op, en elke keer dat ik eraan denk, voel ik die knoop in mijn maag strakker worden. Het breekt mij als ouder om te weten dat iets zó fundamenteels onzeker wordt.

Ik probeer sterk te blijven voor mijn kinderen, maar eerlijk gezegd voelt het alsof ik het gevecht langzaam aan het verliezen ben. De constante zorgen slijten aan me. De slapeloze nachten, het piekeren, het gevoel tekort te schieten — het kruipt allemaal onder mijn huid. Soms vraag ik me af hoe lang ik dit nog volhoud.

Het kost me enorm veel moed om dit te schrijven. Om toe te geven dat ik hulp nodig heb.

Niet omdat ik wil, maar omdat ik moet — voor mijn kinderen, voor ons thuis, voor een beetje rust in een periode die alles van mij vraagt.

Daarom doe ik dit.

Daarom vraag ik om steun, hoe klein ook.

Elke bijdrage helpt ons om even op adem te komen, om niet verder weg te zakken, om mijn kinderen een stukje veiligheid en stabiliteit te geven dat ze verdienen.

Aan iedereen die dit leest, die meeleeft, die deelt of iets kan bijdragen:

Dank jullie wel.

In een tijd waarin alles zo donker voelt, is elke vorm van steun een lichtpunt dat ons verder helpt.

Jullie menselijkheid, warmte en begrip betekenen meer dan ik ooit zal kunnen uitleggen.

Dank jullie wel, vanuit het diepste van mijn hart — namens mij en mijn kinderen.