Verpleegkundige wordt aangereden op 50 jarige leeftijd met rolstoel tot gevolg al 2 jaar.

Kan moeilijk alleen buiten,kan nooit met de 3 kids met ass en adhd weg,geraakt in sociaal isolement en dit door onmogelijk aankopen tweedehands aangepaste basic camionette.

Nu hebben ze een break van 2006, rolstoel kan er wel in maar dit is ook ver al ,enkel 1 kind per rit, en zo kunnen ze nooit eens samen oma bezoeken 123 km verder.

Zij heeft 26 jaar in de zorg gewerkt ,alsook meer dan fulltimer wegens tekorten in de zorg ,alsook in de covidperiode, nooit geen enkele dag gestaakt ( je werkt met mensen ,je kan ze toch niet zo laten door te staken ,was haar motto)

7 kids opgevoed, echtgenoot werkt veel shiften plus volledig huishouden

Financiële toestand is kantje boordje.

Geld vragen is het laatste wat ze zou doen uit schaamte maar ze zitten vast ,is hun enige uitweg om het sociaal isolement wat op te heffen en met gezin nog samen weg te kunnen.

Dit zou kwaliteit van haar leven toch wat opkrikken want ze is chronisch pijnpatiënt ook ,en depressief door rolstoel en pijn en mist haar werk zo , heeft zelf al gedacht aan euthanasie 😪