Fietstocht ter nagedachtenis aan mijn oudste dochter Deveney. Zij kwam op 2 december 2011 om bij een dodehoekongeval op de Vrijheid te Hoogstraten. Tevens een fietstocht om te bewijzen dat mensen die chronisch ziek zijn of een beperking hebben een mooie fietstocht kunnen maken zonder hele grote afstanden te moeten afleggen. 

Mijn naam is Jeanette Tilburgs (47). Ik leef inmiddels al langer met de diagnose Multiple Sclerose dan zonder. Mijn ambitie is om op de fiets naar Santiago de Compostella te gaan. 
Dit is tevens ter nagedachtenis van mijn oudste dochter Deveney Smits. Zij is op vrijdag 2 december 2011 rond 16.15 uur verongelukt op de Vrijheid te Hoogstraten ter hoogte van de Hema bij een dodehoekongeval met een vrachtwagen. Deveney stak daar op dat moment het zebrapad over. Zij zat toen in het vijfde leerjaar van het Klein Seminarie in Hoogstraten. Haar leerkracht van destijds, meester Bart Van Delm, heeft nog steeds haar foto in de klas staan.
De andere reden is dat ik wil bewijzen, voor mijzelf en voor andere mensen die met een beperking leven is, dat je nog veel meer kunt dan alleen maar thuis achter de geraniums zitten. Het gaat hier niet alleen over mensen met fysieke problemen, maar ook over mensen die mentale problemen hebben.

De fietstocht richting Santiago is vanuit Hoogstraten ongeveer 2380 km. Door mijn ziekte (MS) kan ik maximaal 30 à 40 kilometer per dag fietsen. Ik fiets weliswaar met een elektrische driewielfiets, maar het tempo dat ik fiets is rond de 13 kilometer per uur. Dit omdat ik niet volledig van de fiets afhankelijk wil zijn. Ik wil mijn spieren nog gebruiken met trappen. Tevens wil ik ook van de omgeving genieten en er niet te rap aan voorbij fietsen om mijn afstand van die dag te bereiken. Ook moet ik tijdens de fietstocht regelmatig een pauze inlassen. Hetzij om mijn lichaam even een pauze te gunnen, maar ook anderzijds om mijn blaas te legen. Natuurlijk ga ik niet vergeten om op een mooi plekje te genieten van de omgeving en een hapje en drankje te nuttigen. Ik kan ook maar 2 dagen achter elkaar fietsen en moet dan een dag rust pakken om mijn lichaam te laten recupereren (dit heb ik noodgedwongen geleerd bij mijn eerste stuk, daar meer over verderop in dit stuk!!!). Verder zal het ook een fietstocht worden over meerdere jaren. Ik wil elk jaar ongeveer 2 weken met de rustdagen inbegrepen fietsen. Dit omdat ik anders teveel van mijn lichaam ga vragen en uiteindelijk toch halverwege moet stoppen. Ik wil dit proberen te doen in de maand mei. Met de reden dat je dan meestal de weersomstandigheden nog niet zo heel erg extreem; droog en niet al te warm is het ideale fietsweer. Bij een enkele regenbui gebruik ik regenkleding en met laagjes kun je je beschermen tegen die kou in de ochtend en iets uit doen tegen de tijd dat de temperatuur stijgt. 

Bij mijn eerste stuk richting Santiago in 2022. Ben ik in Hoogstraten in mijn eentje vertrokken en heb ik gefietst tot aan Cambria in Frankrijk. Ik ben er toen achter gekomen dat het toch wel een geruststellend idee is om iemand in de buurt te hebben mocht het allemaal niet meer lukken zoals je het graag zou willen. Reisverslag van 2022 heb ik verderop toegevoegd. 

In 2023 had ik voor 2 weken een mobil home/camper gehuurd. Dit idee heeft goed gewerkt want toen ik de eerste fietsdag bij de lunch al niet meer verder kon fietsen zijn we daar op een nabij gelegen camping gestopt voor die dag. Dus goed gevoel over het feit dat ik iemand voor back-up mee moet nemen. Ook het reisverslag van 2023 staat verderop.

In 2024 wil ik het nog even anders aanpakken. Omdat we nog niet zo ver naar het Zuiden zitten wil ik kijken voor dit jaar om gedurende verschillende weekenden te gaan fietsen. Hoe zie ik dat juist voor me? Op vrijdag vertrekken we met auto en aanhanger richting de laatste stopplaats van de vorige fietstocht. Daar overnachten we en vertrek ik op zaterdagochtend om verder te fietsen tot de slaapplaats van die dag. Ik zal de afstanden niet te groot maken om er zo voor te zorgen dat ik die afstand zeker haal. Zondag fiets ik dan ook nog een stuk en stappen we rond 16 uur terug in de auto om weer richting Hoogstraten te gaan. Zolang de heenreis niet meer dan 6 uur is kunnen we dit op deze manier. Zodra deze reistijd meer gaat worden wil ik weer terug een mobil home/camper huren.

Het zou fijn zijn als er mensen, bedrijven e.d. ons bij onze tocht zouden willen sponsoren ten voordele van OVK (Ouders van Verongelukte Kinderen) en MS-Liga. Dit kan op verschillende manieren:

• Financieel
  • Stort een bijdrage via Steunactie
  • Koop een fietsvlaggetje/wimpel die ook op de rugzak kan voor € 5. Stuur een berichtje naar jeanette.tilburgs@hotmail.com 
• Materieel
  • In bezit van bestelwagen formaat VW Transporter die we tegen het vergoeden van de brandstofkosten kunnen gebruiken. Stuur een bericht naar onderstaand mailadres
  • In bezit van aanhanger waar mijn 3-wielfiets in of op past en die we mogen gebruiken. Stuur een bericht naar onderstaand mailadres

Iedereen die geïnteresseerd is om deel uit te maken van deze ervaring op de een of meerdere manier mag altijd met mij contact opnemen via jeanette.tilburgs@hotmail.com onder vermelding van Fietstocht Santiago de Compostella. Gebruik zeker deze vermelding zodat ik niet jouw bericht verwijder zonder het gelezen te hebben.

Reisverslag 2022 Hoogstraten richting Santiago de Compostella

In de paasvakantie van 2022 ben ik vanuit Hoogstraten begonnen aan mijn fietstocht richting Santiago. De eerste paar dagen heeft het flink geregend en de eerste dag heb ik zelf de ambulance moeten bellen omdat mijn lichaam niet meer mee wilde werken toen ik halverwege het talud van de fietsostrade bij Duffel station was. Ik ging nog bergop en durfde niet achteruit te bollen. De ambulance is gekomen, heeft mij naar beneden geholpen, politie gebeld omdat mijn driewielfiets niet in de ambulance paste en naar Domein Roosdael in Sint-Katelijne-Waver gebracht. Daar heb ik overnacht in een trekkershut die niet warm te krijgen was. De volgende ochtend in de regen richting Mechelen gegaan voor ontbijt. Daarna weer verder gefietst na zo’n 15 kilometer na Mechelen merkte ik dat door het slechte weer mijn lichaam niet meer verder kon. Om toch nog een heel stuk verder te fietsen heb ik toen contact opgenomen met B&B De Roesbeekhoeve waar ik die nacht zou overnachten in Meerbeke. De eigenares is mij met fiets en al opkomen pikken. Voor we doorreden naar Meerbeke zijn we echter nog wel even naar Zaventem geweest omdat ze ook luchthavenvervoer doet. Dus dat was voor mij een extra uitstapje. Ik heb daar twee nachten overnacht en ben daar heel goed verzorgd. Was op een boerderij dus er was altijd leven in de brouwerij. Toen verder gefietst door De Dendervallei en veel mooie dingen gezien alleen wel wat tegenwind. Maar dat is goede ‘verluchting’ tot aan Ath waar ik heb overnacht in B&B La Chambre de Téo. Vervolgens door gefietst naar Doornik waar ik in een jeugdherberg een gezamenlijke kamer heb genomen. Toen ik de dag erna door fietste heb ik vrij snel al een pauze ingelast ivm de mooie architectuur uit de tijd van de romeinen. Echt genieten was dat toen en hoop in de voortzetting van mijn reis nog vaak van die momenten te kunnen meemaken. Die dag ben ik de Franse grens overgestoken en ben ik op een caravanpark in Warlaing terecht gekomen. Daar heb ik een stacaravan gehuurd voor twee dagen. Na één dag rust hoopte ik dat mijn lichaam voldoende was opgeladen voor de rest van de tocht richting Santiago die ik voor dat jaar had gepland. Helaas bleek dat niet het geval. Bij aankomst bij de jeugdherberg in Cambrai merkte ik dat het beter zou zijn als ik daar zou stoppen omdat ik anders teveel van mijn lichaam zou vragen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ander vervoer naar huis moeten regelen want had eigenlijk pas week later vervoer naar huis geregeld. Dat is uiteindelijk gelukt en ik kon weer terug naar huis. Bij aankomst thuis hadden de buurtkinderen een mooi welkom met stoepkrijt voor de deur gemaakt. 
In totaal 239 km gefietst richting Santiago in 2022.

Reisverslag 2023: Cambrai richting Santiago de Compostella
(iets uitgebreider dan in 2022)

Zaterdag 29 april 2023
Nadat we de mobile home hebben opgehaald zijn we begonnen deze in te laden met al het gerief dat mee moest en we onderweg niet zouden kunnen krijgen of wat makkelijker was om vanuit huis mee te nemen omdat je dan zeker wist dat je het juiste hebt meegenomen. Dit betrof onder andere een hele doos met Tena Ladies om te voorkomen dat ik gedurende de reis zonder viel. Ook had ik ervoor gezorgd dat de batterij van mijn fiets al goed opgeladen was.
De startplaats voor dit jaar is Cambrai. Vorig jaar heb ik daar in een jeugdherberg overnacht maar dit jaar heb ik natuurlijk m'n eigen slaapplaats bij. In Cambrai had ik een standplaats op 'les 3 Clochers' geboekt. Dit was een mooie doorgangscamping met alle nuttige faciliteiten. Was even zoeken hoe we de mobile home exact parkeerde maar het is ons gelukt. 

Zondag 30 april 2023
Omdat ik pas op 1 mei ga beginnen met mijn fietstocht was het een rustig dagje. Op de fiets naar de ALDI geweest die dus gewoon op zondag ook open was. 
In de loop van de dag kregen we bericht van de mensen die mee zouden fietsen dat ze door medische problemen niet verder kunnen en terug naar huis moeten keren.
In de avond een koppel ontmoet die dezelfde route aan het fietsen waren en uiteindelijk helemaal naar Lissabon ging om daar op het huis van vrienden te passen. Ook een stel dat met hun dochter en mobile home aan het rondreizen was door Europa en nu weer op de terugweg richting Nederland was. Mooie herinneringen aan deze ontmoetingen overgehouden.

Maandag 1 mei 2023
Op tijd vertrek ik aan mijn tocht voor vandaag. In het begin was het even zoeken voor ik goed en wel op de route zat. Heel blij dat ik zowel de papieren versie als de digitale versie op mijn gsm heb staan. Dan kun je nagaan of je inderdaad de juiste weg in bent geslagen. 
In Rumilly-en-Cambrésis neem ik mijn eerste rustmoment bij een mooi oud kerkje. Ik zou mezelf niet zijn als ik weer eens veel te veel van mijn lichaam eis. Ik dacht de anderhalve meter van m'n fiets tot aan het muurtje van de kerk wel te kunnen overbruggen zonder gebruik te maken van m'n rollator. Daar kwam ik toch van de koude kermis thuis. Net als wat de paus als eerste doet als hij in een land komt waar hij nog niet eerder is geweest, kuste ik nu ook de grond. Met enig verschil: de paus doet het met opzet, ik doe het omdat ik mijn evenwicht verlies en languit op m'n bek ga. Gelukkig liep er net een Franse dame voorbij die ook nog iemand anders aansprak en zij hebben me tegen het muurtje geholpen. Zittend tegen het muurtje ben ik eerst even tot rust gekomen. Daarna ben ik niet voetje voor voetje maar kontje voor kontje opgeschoven richting de trap naar de ingang van de kerk. Bij de trap aangekomen heb ik mezelf tree voor tree omhoog gewerkt tot het punt kwam waar mijn benen goed stonden om mezelf overeind te trekken. Rustig richting de ingang van de kerk geschuifeld en binnen ruim een uur op een bankje in de kerk geprobeerd m'n rust te pakken. Op een oud bankje in de kerk lukt dat natuurlijk niet zo goed maar ja. 
Ik fiets weer verder richting Santiago. In het dorp kom ik de vrouw die me overeind heeft geholpen nogmaals tegen. Ze loopt te schelden als een oud viswijf (zoals we dat in NL zeggen) tegen een andere vrouw. Ze herkent me en ik bedank haar heel hartelijk dat ze me overeind heeft geholpen. Zodra ik weer verder fiets, gaat ze door met haar scheldpartij.
Langzaam maar zeker begin ik toch wel te merken dat ik me enorm heb vergist in de heuvels die ik dit stuk tegenkom. Ik zit nog niet op de helft van wat ik deze dag in gedachten had om te fietsen en ik ben al helemaal dood. Op een bepaald moment komt mijn chauffeur mij tegemoet en geeft aan dat de mobile home niet zo heel ver weg meer staat om te gaan lunchen. Voor we daar echter aankomen moet ik toch een serieuze heuvel over en dat trekt mijn fiets zelfs met de hoogste ondersteuning en de laagste versnelling niet. Er zit niets anders op dan naast mijn fiets te stappen en stapje voor stapje en duwtje per duwtje ons omhoog te werken. Dit vreet natuurlijk enorm veel energie en tegen de tijd dat ik, nadat we de laatste kilometers naar de mobile home aflegde, was mijn kaarsje op. Vlak bij de plaats waar de mobile home stond voor de lunch was ook een camping. Op dat moment besloten om daar te overnachten en morgen weer verder te gaan. We overnachten in het plaatsje Honnecourt-sur-Escaut op camping, hoe kan het ook anders, 'Camp l'Escaut'.

Dinsdag 2 mei 2023
De fietsafstand voor vandaag maar iets aangepast. We gaan richting St. Quentin. Na zo'n 5 à 6 km komt er weer een pittige klim. Het lukt me net niet om tot boven te komen dus ik stap weer af. Ondertussen geniet ik wel van de mooie omgeving waar ik nu stap i.p.v. fiets. Op het plein voor het gemeentehuis van Le Catelet neem ik een pauze. Genieten van de verschillende fietsers die voorbij komen komt ook het echtpaar dat onderweg is naar Lissabon voorbij gefietst. Even een babbeltje gedaan en zij zijn weer verder gefietst terwijl ik nog even voldoende rust nam voor ik verder fiets. Maar goed dat ik even goed rust had gepakt want een paar kilometer verder is er weer een stevige klim waar zelfs de wielertoeristen die mij net voorbij fietsten veel moeite mee hadden. Ik kom voorbij de bron van de Schelde gefietst maar ga daar niet naar kijken. In Joncourt staat de mobile home op mij te wachten voor een lekkere lunch. Na ook bij het lunchen weer een goed rustmoment te pakken stap ik terug op de fiets verder richting St. Quentin. Eerst nog een paar kilometer glooiend en dan kom ik bij het Canal de St. Quentin aan. Het paadje naar het jaagpad ziet er echter niet uit alsof ik daar al fietsend veilig beneden zou komen. Dus afgestapt en met mijn handen vol op de rem heel rustig naar beneden gestapt maar ik ben heelhuids beneden gekomen en kan nu op een vrij vlak terrein verder naar St. Quentin fietsen. Enorm genoten van de rust die er heerst als je langs het kanaal fietst en er verder niemand in de buurt is. Af en toe een klein heuveltje bij de sluizen die er om de zoveel kilometer liggen in het kanaal. Mooie sluiswachtershuisjes gezien die echter helemaal vervallen waren, dat vond ik wel heel jammer maar ja wat kun je eraan doen.  In St. Quentin moet ik het kanaal even oversteken om daar verder te fietsen. Ik kom voorbij een gemeentelijke camping die nog niet open is. Iets verder ligt het zwembad van St. Quentin even onthouden. Dan fiets ik voorbij de Mc Donalds en komt de overnachtingsplek in zicht. Het is een plaats speciaal voor mobile homes met alle voorzieningen. Ben er gekomen zonder dat ik over de top ben gegaan zoals ik gisteren wel heb gedaan.

Woensdag 3 mei 2023
Vandaag is de rustdag. Dus toch proberen uit te slapen. Wasje gedaan. Een paar baantjes gezwommen in het gemeentelijk zwembad maar wel de tillift moeten gebruiken om weer uit het zwembad te komen. Omgeving van de standplaats gaan ontdekken met de rollator dus heel ver was dat niet. Wat me in St. Quentin wel opviel dat er heel veel streetart aanwezig was. Een muur die beschilderd was alsof je zo naar binnen kon kijken met garage en woonkamer. Wel weer op tijd erin want morgen gaan we weer verder fietsen.

Donderdag 4 mei 2023
De fietstocht vandaag gaat hoofdzakelijk via het jaagpad langs het kanaal van St. Quentin. Ook hier weer heel veel mooie natuur naast het jaagpad. Bij mijn eerste pauze heb ik mijn rollator van de fiets gehaald om daarop te zitten. Genietend van de geluiden van de natuur en een zaagmachine heel in de verte kreeg ik toch plots een concert van paden en/of kikkers. Volgens mij was het paringstijd en waren de mannetjes op zoek naar een partner. Na een goed uurtje weer verder op de fiets. Nu begint mijn blaas alleen even moeilijk te doen dus een klein moment om mezelf te verschonen. Vlak nadat ik dat had gedaan, werd ik aangesproken door een dame die daar aan het wandelen was. Of ze een foto van mij mocht nemen omdat ze het toch wel heel straf vond wat ik aan het doen was. Dus heel fier ben ik voor haar op de foto gegaan. Na het jaagpad en de groene zone van de Somme begint het stuk langs heel veel akkervelden met volgens mij koolzaad want zover als je kon kijken was het geel. Wel heel mooi om te zien. Het gaat tot op heden heel voorspoedig. De eerste oorlogsgraven beginnen ook te komen. Zowel van de Eerste als de Tweede Wereldoorlog. Ik word op een bepaald moment ingehaald door een jong gezin uit de buurt van Amsterdam. Op een bepaald moment zie ik ze ergens in de schaduw zitten dus besluit ik om daar ook maar even een pauze te nemen. Het was toch bijna zover om dat te doen. Ze gaan altijd in de meivakantie fietsen richting Santiago. De jongens, oudste net 7, fietsten zelf ook mee. De een hing vast aan de fiets van papa en de andere deed het helemaal op eigen kracht. De oudste was heel trots een grap aan het vertellen wat ik graag met jullie wil delen: Het is geel en geen banaan. Wat is het? Na allerlei dingen opgenoemd te hebben kreeg ik het antwoord: stiekem toch een banaan. Hij lag helemaal in een deuk en ik vond het heerlijk om hem zo te zien genieten. Zij fietsten eerder weer verder dan ik en heb ze helaas verder niet meer gezien maar vond het plezant om ze te ontmoeten. Rustig aan verder gefietst en op een x aantal kilometer voor Noyon even ongepland moeten stoppen. De tranen liepen over mijn wangen. Naast toch wel een stukje heimwee had ik ook enorm last van hooikoorts. Voor ik naar Frankrijk vertrok had ik daar al extra medicatie van huisarts voor gekregen maar dat was schijnbaar niet genoeg. Nog even doorzetten en dan straks bij de mobile home eens even kijken of ik contact met huisarts kan krijgen. Op het laatste stukje is de batterij van mijn GSM ook plat. Ik kan dus geen contact opnemen met de mobile home om te vragen waar hij exact is. We hebben afgesproken bij een plaats waar je met de mobile home kon staan in de buurt van de Intermarche. Alleen ik kon die plek niet vinden en na een aantal keer heen en weer gereden te hebben hulp gevraagd aan een Fransman. Die was zo vriendelijk om een heel stuk met mij mee te stappen en exact aan te wijzen waar het was. Opgelucht was ik dat ik de mobile home zag staan. Nu bleek dat het echter alleen maar een servicepunt voor mobile homes was en dat je daar niet kon overnachten. Maar mijn chauffeur had iets anders geregeld. Hij vroeg of ik eerst wilde eten of we gelijk naar de oplossing zouden gaan en daar eten. Ik besloot voor het laatste te kiezen. Dus fiets in de aanhanger gezet en naar de overnachtingsplaats gereden in de gedachte dat dit een camping in de buurt was. Het blijkt echter geen camping maar een motel te zijn. Toen kookte mijn potje helemaal over. De hele week liep ik al op mijn tenen voor die gast en nu brengt hij mij nog op extra kosten ook. Nadat hij ons ingeschreven had kwam hij met de opmerking: Ik had toch aangegeven dat ik op een bepaald moment een motel zou pakken als ik even rust nodig had. Ja, dat had je inderdaad gezegd maar je zou mij dan op een camping neerzetten en dan zelf naar het motel fietsen. Ik ben nu te moe om nog naar een camping te rijden en weer terug en bovendien het kost jou geen geld want ik betaal het motel. Ik wil nu alleen maar naar huis. Ik ga nu niet meer rijden ga maar naar de kamer die ik voor jou heb geregeld.
Ik ben naar de kamer gegaan en als eerste het thuisfront gebeld dat ik morgen naar huis ging komen en dat ik die dag niet meer ging fietsen. Tevens stelde ik mijn vriend de vraag of hij niet kon kijken of hij volgende week verlof kon krijgen om week met mij naar Frankrijk te gaan. Ik heb de mobile home tenslotte voor 2 weken gehuurd. Hij ging het navragen op zijn werk. Aansluitend op de website van de huisarts een afspraak gemaakt voor morgen. Naast het motel zat ook een McDonald's even niet meer aan mijn nieuwe eetgewoontes gedacht maar daar even comfortfood gaan eten. 

Vrijdag 5 mei 2023
Iets na 8 uur ook nog even met de assistent van huisarts gebeld. Ik kan eerder terecht en ook bij mijn eigen huisarts en niet bij een van de artsen waar ze de praktijk mee deelt. Dat is in ieder geval al goed geregeld. Op tijd sta ik in de ochtend bij de mobile home na een hele onrustige nacht. Mijn chauffeur is er ook niet veel later en we vertrekken zonder veel te zeggen terug richting Hoogstraten. Tijdens de reis terug lig ik grotendeels te slapen of doe alsof ik slaap omdat ik afgelopen nacht niet veel heb geslapen. Op een bepaald moment stuurt een goede vriendin hoe het ermee gaat en ik begin met haar via Whatsapp berichtjes heen en weer te sturen. De tijd gaat daardoor wel een stuk sneller. Bij aankomst in Hoogstraten halen we alle levensmiddelen die in de koelkast moeten uit de mobile home. Mijn chauffeur neemt ook al zijn spullen mee omdat zogezegd alles gewassen diende te worden. Met zijn fiets moest hij naar de fietsenmaker omdat daar technische problemen mee waren. 
Vlak nadat wij aangekomen zijn, arriveert ook mijn vriend. Hij is op vrijdag altijd eerder gedaan met werken. Aan het einde van de namiddag krijgen we het bericht dat hij uitzonderlijk verlof kan krijgen dus helemaal opgelucht dat ik niet nog een week met een narcistische chauffeur opgescheept zit. Morgen zal ik hem wel laten weten dat hij volgende week niet meer mee hoeft te gaan. Eerst genieten van een gezellig weekend met mijn vriend.

Zaterdag 6 mei 2023
Nadat ik weloverwogen een bericht heb gestuurd naar mijn chauffeur zijn we nog even bij mijn schoonouders langs geweest. Rustig dagje en goed genoten van de rust en de gezelligheid.

Zondag 7 mei 2023
In de avond zijn we terug richting Frankrijk gereden. Op de plaats waar we dinsdag t/m donderdag hebben gestaan, komen we rond 23 uur aan. We zijn te moe om verder te rijden. Er staan echter al verschillende mobile homes naast de speciale standplaats omdat die helemaal vol staat. We besluiten dan maar om ook onze mobile home op de algemene parking te zetten en morgenvroeg verder te rijden richting Noyon.

Maandag 8 mei 2023
Nadat we op tijd doorgereden zijn richting Noyon ziet het er in eerste instantie goed uit. Dus vol goede moed vertrokken om eerst een standplaats voor de mobile home te zoeken. We dachten die gevonden te hebben op een camping in Chiry-Ourscamp. Hier bleek echter geen plaats voor mobile homes meer te zijn. We zijn toen doorgereden naar een camping Les Araucarias in Carlepont. Nadat we de mobile home hadden geparkeerd en ik helemaal klaar was om te vertrekken begon het te regenen en niet zo'n klein beetje ook. Ik had mijn regenpak ook al aan toen we de buienradar erbij gepakt hebben om te kijken hoelang de bui zou duren en hoe intensief deze was. Uiteindelijk bleek dat de bui toch wel tot ongeveer 15 uur zou duren. Ik heb er toen voor gekozen om niet op mijn fiets te stappen omdat ik vorig jaar had gemerkt dat mijn lichaam dan helemaal blokkeert en ik niet weer een ambulance zou moeten bellen. Gebruik te moeten maken van een hulpdienst in een land waarvan je de taal niet kent leek mij niet zo'n slim plan. Toen het tegen 16 uur begon op te klaren was het te laat om nog op de fiets te stappen. We hebben dus maar even genoten van het zonnetje dat er ook tussendoor kwam piepen. Morgen weer een nieuwe dag en hopelijk een droge zodat ik toch weer verder kan fietsen.

Dinsdag 9 mei 2023
Helaas werden we in de ochtend al wakker van de regen die op het dak van de mobile home viel. Doeme, nog maar eens kijken wat de weersvoorspelling is. Die is nog erger dan gisteren. En er zijn ook flinke onweersbuien voorspeld. We blijven dan maar in de mobile home en proberen onze tijd te doden met het maken van woordpuzzels en inkleuren van een mandala. Het zit me tot op heden echt niet mee. Ik wil heel graag verder, maar weet uit ervaring wat de kou van de regen met mijn lichaam doet, dus kan beter het zekere voor het onzekere doen. Heel de dag is het blijven regenen en we hebben de mobile home niet verlaten. Morgen hopen op beter weer, ondanks dat de buienradar al niet veel goeds voorspelt.

Woensdag 10 mei 2023
Wat we gisteren op de buienradar al zagen is uiteindelijk dan toch uitgekomen. Na overleg heb ik besloten om dan maar een stukje over te slaan en iets verderop terug op de route te gaan. We hebben maandag de mobile home geparkeerd op een grasveld waar net wat betonblokken in lagen om de mobile home op te parkeren. Met het terug weg willen rijden komen we vast te zitten. Na de aanhanger afgekoppeld te hebben probeert de eigenaar ons met zijn eigen wagen uit de modder te halen. Dit lukt natuurlijk niet. Dan heeft hij een ander plan maar dan moeten we wel eventjes geduld hebben. Ja we kunnen niet anders want we zitten vast dus we zullen wel moeten. Op een bepaald moment komt hij met een hele oude tractor aanrijden en daarmee is het uiteindelijk gelukt om ons er zover uit te trekken dat we weer goede vaste grond onder onze wielen hebben en door kunnen rijden naar een volgende standplaats. Natuurlijk niet zonder eerst de eigenaar hartelijk te bedanken voor zijn voor ons grote hulp. Onderweg naar de volgende overnachtingsplek komt het met bakken uit de lucht gevallen dat we met momenten stapvoets moeten rijden omdat het zo hard tekeer ging. Voor de boodschappen zijn we even gestopt bij een Carrefour in Choisy-au-Bac. Ja, ook in Frankrijk zitten die. En natuurlijk giet het nog steeds. Mijn vriend is dus maar even alleen de supermarkt ingegaan want ik zou al drijfnat zijn voor ik überhaupt in de winkel zou zijn aangekomen. We rijden verder naar een camping in Bresles Camping De La Trye. We worden daar in het Nederlands begroet zodra de eigenaar hoort dat we Nederlands spreken. Hij kan je in verschillende talen begroeten en ook daadwerkelijk verder helpen. We hebben een plaats gekregen dichtbij het toiletgebouw en er blijkt ook een overdekt zwembad met glijbaan te zijn. Alhoewel overdekt moet je wel ruim zien. Er staat een soort van serre overheen. Maar het water is verwarmd en het zit op nog geen 15 meter bij onze mobile home vandaan. Bij de ingang zagen we ook een flyer liggen van een pita restaurant dat ook op de camping leverde. Met behulp van de eigenaar hebben we onze bestelling doorgegeven. Vanavond hoeft er dus niet gekookt te worden. De regen is ondertussen ook gestopt. Mag ook wel want het is al 14 uur. In plaats van te fietsen, kies ik er vandaag voor om te gaan zwemmen zodat ik toch goede lichaamsbeweging heb in plaats van alleen maar in de mobile home te zitten.

Donderdag 11 mei 2023
De weergoden zijn deze week niet mijn beste vriend. Hoe mooi weer ik vorige week had, hoe belabberd het deze week is. In ieder geval vanaf het moment dat we opstaan tot een uur of 2. Ook vandaag wordt er niet meer gefietst tot mijn spijt. Wel hebben we goed genoten van het overdekte verwarmde zwembad terwijl het buiten aan het regenen was. In de namiddag is mijn vriend nog een stuk over de camping gaan wandelen en heeft zijn ogen uitgekeken naar alle luxe die daar bij bepaalde chalets waren. Privé sauna, jacuzzi en nog veel meer. We kregen gelijk het idee om volgend jaar met de kids ook deze kant op te gaan. Er werden namelijk ook heel diverse activiteiten georganiseerd.

Vrijdag 12 mei 2023
Hoe kan het ook anders? Vandaag regent het weer. We besluiten dan maar op tijd terug naar België te rijden. Voor we daadwerkelijk op de grote baan richting België kwamen (we namen geen tolwegen) komen we heel veel begraafplaatsen van zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog tegen. Toch wel heel imposant om dat allemaal te zien en ook hoe mooi die mensen geëerd worden die hun leven gaven voor onze vrijheid. 
Vanaf Brussel nemen we de A12 in de hoop om de grote files op de E19 te ontwijken. Dit is ons een heel stuk gelukt. Uiteindelijk waren we rond 17.30 uur terug in Hoogstraten nadat we onderweg nog wel even naar de Quick waren geweest. Alles uit de mobile home gehaald en de rest is voor morgen. 

Zaterdag 13 mei 2023
We hebben de mobile home eerst van binnen goed schoongemaakt en zijn daarna naar de carwash gereden die hem voor ons van buiten helemaal poetste. Nadat we naar de carwash zijn geweest hebben we de mobile home terug afgezet bij de verhuurder. Dan denk je dat het avontuur afgelopen is en je het laatste stukje terug naar huis kunt fietsen samen met je vriend. Blijkt de elektrische ondersteuning van je fiets het niet meer te doen en dan nog 6 km naar huis fietsen zonder ondersteuning ging mij niet lukken. Gelukkig heb ik pechbijstand bij mijn fietsverzekering zitten dus heb VAB maar gebeld en die zijn gekomen. Bleek dat de sensor die meet dat je je trappers ronddraait verschoven was en daardoor de ondersteuning niet werkte. De man heeft het voor mij kunnen verhelpen en ik kon het laatste stukje naar huis fietsen.

In 2023 helaas maar zo'n 95 kilometer, in plaats van de geplande 320 kilometer, richting Santiago gefietst.