Toen mijn dochter (als zijn grootste fan) in 2017 de vraag kreeg van een Colombiaanse voetballer om zijn hond te adopteren omdat hij de kans kreeg om in het Verenigd Koninkrijk te gaan voetballen en de tijd niet meer zou hebben om goed voor zijn hond te zorgen, had ze nooit gedacht hoe dit haar leven zou veranderen.

Sinds dan droomt ze van de Spaanse taal en alles wat met Colombia te maken heeft.  In haar hart is ze een echte latina.  Ze spreekt ondertussen een goed mondje Spaans maar nu zou ze graag deze zomer haar grote droom waarmaken: een uitwisseling naar Colombia.

Daar zou ze kunnen starten in een schoolproject waar ze 3 maanden middelbaar onderwijs zal volgen.  Ze verblijft daarbij in een gastgezin waar ze in de lokale cultuur zal opgenomen worden.  Graag zou ze daarna als vrijwilliger de straathonden van Colombia een beter leven willen proberen te geven.

Dit alles komt met een stevig prijskaartje.  Ze gaat nu elk weekend, elke vakantie werken in een restaurant om haar doel te bereiken.  “No Sweat, No Glory” is haar leuze maar misschien zijn hier nog mensen met een groot hart die haar een duwtje in de rug willen geven.

Alvast een dikke merci!