Mijn naam is Brenda Froyen. In 2012 werd ik met een postpartum psychose opgenomen in de psychiatrie. Ik werd er weggetrokken van mijn baby'tje, mijn kinderen, afgezonderd in een isoleercel, gefixeerd, alleen gelaten in mijn urine. Ik herstelde desondanks en schreef er het boek “Kortsluiting in mijn hoofd” over. 10 jaar lang stond ik op de barricades om te vechten voor patiëntenrechten en tegen het stigma. 

In 2023, door opnieuw een hormonale disbalans ten gevolge van de perimenopauze kreeg ik opnieuw een psychose. In twee ziekenhuizen werd ik opnieuw mensonterend behandeld, 4 dagen afzondering, 20 uur fixatie, achtergelaten in mijn urine. Ik heb klacht ingediend bij alle mogelijke instanties, ombudsdienst, zorginspectie, politie. Tenslotte heb ik ook besloten een advocate te nemen, niet alleen voor mijn dossier maar om de jarenlange mistoestanden in de psychiatrie aan de kaak te stellen. Door het stigma zwijgen we al veel te lang. Het is tijd om het taboe te doorbreken, om de ketens van ons los te slaan.  Het is tijd om de echte waanzin te stoppen. 

Ik hoop dat je me wilt steunen, al is het maar een Euro opdat ik de kracht vind om te spreken voor al wie zo lang al zwijgt. Ik heb de gave van het woord. Wil jij zelf mee klacht indienen, mail dan jouw ervaring met naam en toenaam van het ziekenhuis naar stopdewaanzin2024@gmail.com. 

Daarnaast hoop ik dat je me ook financieel een duwtje in de rug kan geven zodat ik ook andere gelijksoortige zaken als de mijne kan meenemen in deze rechtszaak.

Ik wil je nu al bedanken om even de tijd te nemen om dit te lezen. Want dat is immers de eerste stap, bewustwording, erkenning aan al de slachtoffers. Dikke merci in naam van al degenen die al jaren gebukt onder het stigma zwijgen.  Oprechte dank. #stopdewaanzin