Zoë, dat is onze beste vriendin sinds de middelbare school, die we kennen als een goedlachse, positieve en avontuurlijke levensgenieter. 
In mei 2022 werd haar leven helemaal door elkaar geschud, door de harde diagnose van kanker. Een zeer agressieve, zeldzame vorm: bijnierschorskanker. 
Hoewel we haar eindeloos bewonderen om de moed waarmee ze haar strijd aangaat, zien we haar ook gebukt gaan onder de financiële stress. De ziekenhuiskosten blijven immers aantikken, terwijl ze door haar ziekte is teruggevallen op een vervangingsinkomen. Daarom willen wij, haar vrienden, jullie met een crowdfundingsactie om hulp vragen. 

Elke bijdrage, groot of klein, wordt met veel dankbaarheid aanvaard! 

Een indrukwekkend levensverhaal

Op 27 juli 1994 ziet ons Zoë’ke het levenslicht. Ze wordt geboren als dochter van Marina, een uitzonderlijk sterke vrouw en alleenstaande moeder van twee. Aan liefde geen gebrek voor Zoë en haar oudere broer Kaze. Maar lang kunnen ze niet onder hun moeders vleugels vertoeven, want op jonge leeftijd wordt bij Marina huidkanker vastgesteld, en al snel blijkt dat geen hulp meer kan baten. Marina overlijdt op 42-jarige leeftijd, op het moment dat Zoë 8 jaar is. 

De jaren die volgen zijn niet gemakkelijk voor Zoë. Doorheen haar jeugd- en puberjaren verhuist ze van hot naar her (ze kan tijdelijk terecht bij haar vader, familieleden, vrienden,…) om uiteindelijk op 17-jarige leeftijd alleen te gaan wonen in een studiootje in Sint-Niklaas. Een plantrekker is ze altijd al geweest, en tijdens haar studiejaren slaagt ze er ook nog eens in om een master architectuur te behalen. Dit traject volledig op eigen houtje afleggen, zonder ouders om op terug te vallen: het is maar weinigen gegeven. Met een heldere visie en een hoopvolle toekomst voor ogen zet Zoë vervolgens haar eerste stappen als stagiair architect. Het leven lacht haar toe, met veel vrienden en warmte rondom haar heen.

Een nieuwe realiteit

Maar begin 2022 krijgt Zoë last van allerlei vreemde symptomen, waar op dat moment kop noch staart aan te krijgen is: vochtophopingen, acne over haar hele lichaam, pijnlijke en slappe benen, uitblijvende menstruatie, verwardheid… 

Ze wordt enkele maanden van het kastje naar de muur gestuurd, maar krijgt dan toch eindelijk een diagnose. Het gaat om het syndroom van Cushing, zo klonk het, een ziekte die veroorzaakt wordt door een gezwel op de bijnier en de hormoonhuishouding volledig in de war stuurt. Artsen verzekeren haar dat het gezwel goedaardig is. Gelukkig gaat Zoë op aanraden van vrienden voor een tweede opinie, waaruit blijkt dat het gezwel wel degelijk kwaadaardig is. Het woord kanker valt op 20 mei 2022 en de grond… die zakt onder haar voeten weg. 
Op 30 mei worden tijdens een spoedoperatie niet alleen de tumor, maar ook haar nier, bijnier en enkele lymfeknopen verwijderd. Na de operatie moet ze nog twaalf dagen in het ziekenhuis blijven om te herstellen.

Niet lang daarna, net voor haar 28ste verjaardag, wordt gestart met een zware chemotherapie en een medicamenteuze behandeling met ‘mitotaan’. Zoë verblijft om de drie weken drie dagen in het ziekenhuis voor het toedienen van haar chemo. Ze verliest haar haren en gaat er fysiek steeds meer op achteruit.

Even goed nieuws, maar dan nieuwe diagnose

Haar stage architectuur, en eigenlijk haar hele leven, wordt noodgedwongen ‘on hold’ gezet, omdat ze zich helemaal op haar herstel moet focussen. Zoë heeft het zwaar en raakt in de maanden die volgen amper haar bed uit. Maar ze is een vechter, en de vooruitzichten zijn goed. Zowel Zoë als de artsen hebben er goede moed in. 

In september volgt een eerste PET-scan, een zenuwslopend moment. Hebben de operatie en de bijkomende behandelingen hun vruchten afgeworpen? Yes, goed nieuws! De scan is ‘all clear’. Zoë vertelt haar vrienden en familie dat ze kankervrij werd verklaard, en samen vieren ze de overwinning. 

Maar enkele dagen later volgt de ontnuchtering. Er zitten toch nog kwaadaardige cellen in haar lichaam, alleen werden die door hun onwaarschijnlijke locatie - in de hals en dus ver van de oorspronkelijke tumor - over het hoofd gezien… De chemotherapie blijkt niet aan te slaan, en dus moet Zoë opnieuw onder het mes. Op 4 november worden er 32 klieren uit haar hals verwijderd, waarvan er in 17 kwaadaardige cellen aangetroffen worden.

Daarna volgt opnieuw een lastige revalidatie en wil de oncoloog bovendien zo snel mogelijk starten met radiotherapie, om zo specifieke zones te kunnen bestralen. Daarvoor is een nieuwe PET-scan nodig, om de juiste locatie te bepalen. Hierop volgt echter een nieuwe klap. De scan toont dat de ziekte zich heeft uitgezaaid naar de hals, slokdarm en ruggenwervel. Zoë moet bestraald worden op drie verschillende plaatsen. 

Kosten voor behandeling worden onbetaalbaar 

Intussen onderging Zoë 2 ingrijpende operaties en talloze onderzoeken, lag ze al 40 nachten in het ziekenhuis, werden haar eicellen ingevroren, slikte ze wel 1000 pillen en werd ze 12 keer bestraald. De toekomst is erg onzeker, we weten niet waar en wanneer dit medisch traject zal eindigen. 

Zo heeft zich nog een andere harde realiteit aangediend, die van opstapelende ziekenhuisrekeningen. De meeste kosten worden terugbetaald, maar een deel moet Zoë uit eigen zak betalen. Haar vervangingsinkomen bedraagt €1.100 per maand, waar na het betalen van de huur, vaste kosten en boodschappen weinig (of niets) van overblijft. Door alle kosten ten gevolge van haar ziekte, krijgt Zoë de eindjes niet meer aan elkaar geknoopt. We willen jullie daarom bij voorbaat bedanken voor jullie gift, want die zorgt er mede voor dat zij zich kan focussen op het allerbelangrijkste: haar gevecht tegen kanker en voor het leven!

Met de vrienden lachten we eerder al eens liefkozend met het turbulente leven van Zoë. “Over jouw leven moeten ze een boek schrijven", riepen we. We hopen uit de grond van ons hart dat dit niet het laatste hoofdstuk is, en dat Zoë na deze verschrikkelijke periode zonder zorgen verder kan gaan met haar leven.

Met liefde,
De vrienden van Zoë