Hallo lieve mensen!

Mijn naam is Robertha. Ik ben een moeder van twee zoons van 23 en 26 jaar. 

Zij wonen beiden bij mij in huis sinds de scheiding in 2011.

Scheiden in puberteit zonder een vader was al een zware tijd. 

Ze misten hun vaderfiguur enorm, mannelijke voorbeelden, energie en opvoeding.

De jongens gingen alle kanten op maar dit jaar was het wel heel bont.

De jongste ging veel alcohol drinken en daardoor ook aan de drugs en medicijnen.

Intussen verloor hij door zijn verslaving twee goede banen, zijn vriendin, vrienden en auto. Heeft mijn auto ongevraagd gepakt waar ik zo zuinig op ben en dagen met een brandend olie lampje gereden zodat hij nu naar de sloop is. Inmiddels ook twee dikke bekeuringen binnen die gereden zijn in deze drie dagen en die inmiddels zijn opgelopen tot 750 euro.Èn staan op mijn naam.

Hij raakte depressief en had enorm veel schulden opgebouwd (8.000 inmiddels). Zoveel achterstanden waar ik pas achter kwam toen er deurwaarders op mijn stoep stonden. 

Als gevolg van de situatie met betrekking tot mijn zoon, probeerde ik hem te helpen door de belangrijkste schulden af te betalen maar raakte ik zelf in de schulden.

Helaas kunnen we niet rekenen op enige steun van de vader van de jongens.

Door de hele situatie met betrekking tot mijn jongste zoon ging mijn gezondheid achteruit. 

Ik ben in korte tijd 8 kilo afgevallen, heb ernstige slaap- en concentratieproblemen en huil zo ontzettend veel. Je wilt toch trots zijn op je kinderen.  

Ik kon niet meer werken. Ik kreeg de diagnose burn-out en zit al een half jaar thuis. 

Hierdoor zie ik nog steeds het lijden van hem, maar ook van mijn oudste zoon, die de band met zijn broer is kwijtgeraakt.

Na een eerdere detox poging van 10 dagen dacht hij dat hij het verder zelf wel kon en sterk genoeg was maar is hij de eerste avond al weer de fout ingegaan.

Inmiddels weer ontslagen en alweer twee weken thuis. Drinkt 3,5 liter wijn per dag en hangt de hele dag op bank of bed. Mindert niets en vindt zichzelf heel zielig. 

Mijn zoons hebben nu slaande ruzie als ik er niet ben dus heb nu ook de angst om ze alleen te laten. Hij trapt zelfs de slaapkamer deur in. Zo paranoia en opgefokt.

Politie al 2 keer aan de deur geweest omdat we elke dag zo hard ruzie maken. Ook is hij al 2 keer met ambulance naar ziekenhuis vervoerd vanwege het gebruik van allerlei middelen door elkaar heen. 

Mijn jongste zoon ziet nu ook in dat hij proffesionele hulp nodig heeft en wil behandeld worden en dat stemt mij optimistisch. 

Hij ziet dat zijn verslaving zichzelf en iedereen om hem heen schaadt.

Ik ben compleet op en in paniek. Zie alleen nog een sprankje hoop als ik wat geld zou kunnen ophalen voor een aantal weken in een kliniek en wat schulden af te betalen.

Daarom zou ik u zeer dankbaar zijn als u mij zou willen helpen het bedrag te verzamelen dat nodig is voor de behandeling van mijn zoon en om tenminste een deel van onze schulden af te betalen.

Alvast enorm bedankt. 

Veel liefs, 

Robertha