Verbinding maken met anderen en deelnemen aan de maatschappij is niet vanzelfsprekend voor mij. Ik heb een verleden met veel trauma en hierdoor een Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) en PTSS. Door alles dat ik heb moeten meemaken is mijn ik gefragmenteerd en bestaat mijn systeem uit meerdere persoonsdelen. DIS was zeer beschermend in de periodes dat het niet anders kon, maar is zeer beperkend wanneer de bescherming niet meer nodig is. Ik ben 17 jaar lang in behandeling geweest bij diverse instanties. Vorig jaar heb ik de stap gezet om daarmee te stoppen en de weg naar acceptatie op mijn manier te belopen. 

Kunst is voor mij een weg naar de buitenwereld en me kunnen uiten op een manier dat geen woorden behoeft. Het recht dat ik zichtbaar mag zijn en mijn verhaal mag vertellen, betekent veel voor mij. Dankzij mijn kunstobjecten durf ik mezelf te laten zien en word ik gesterkt in het gevoel dat er mooie kanten in mij bestaan. In september vind mijn eerste solo-expositie “De zichtbaarheid van DIS” plaats. Ook is het mogelijk om de expositie op een eigen locatie te boeken in ruil voor een donatie.  

Met veel dingen in het dagelijks leven ben ik erg afhankelijk van mijn vrouw, als voorbeeld dat ik niet alleen de deur uit durf. Een psychosociale hulphond kan mijn kwaliteit van leven op diverse gebieden aanzienlijk verbeteren. Enkele voorbeelden zijn:

• Mij op tijd waarschuwen wanneer de spanning in mij oploopt, waardoor ik de paniekaanval of dissociatie voor kan zijn
• Een grote steun en een veilig punt zijn tijdens dissociaties en traumatische herbelevingen
• Mijn gevoel van vrijheid en autonomie vergroten, de isolatie en eenzaamheid doorbreken.

In samenwerking met een gediplomeerde instructeur ga ik de hulphond van pup af aan trainen. Helaas worden de kosten voor de training van de hulphond niet vergoed in mijn situatie en heb ik jouw hulp nodig! Iedere donatie brengt mij een stap dichter bij mijn doel en daar ben ik enorm dankbaar voor!

Liefs, Chantal