Lieve mensen die niet oordelen,

Ik had al mijn hoop gevestigd op een psychiatrische hulphond, maar helaas wordt deze hulphond ondanks mijn diagnoses/indicaties via Ggz en Argonaut, niet vergoed. De wachtlijsten zijn ook ontzettend lang. Zoals bij Ggz maar daar ben ik gelukkig aan de beurt.

Ik heb wel inmiddels een andere woning gekregen vanwege mijn (psychische) gezondheid met behulp van een urgentieverklaring die ik via huisarts, psycholoog en Argonaut en het Vierde Huis heb gekregen.

Vanwege de kosten van die verhuizing welke ik moet terugbetalen aan de gemeente, krijg ik de komende twee jaar daarom geen vakantiegeld. Anders had ik daarvan een hulphond kunnen (mee)betalen.

Een hulphond zou mij meer stabiliteit en zin van en in het leven, bieden. Bij drukte kan de hond overprikkeling/paniek en depressie voorkomen en mij met afleiding tot rust brengen. Ook krijg ik door de hond dagstructuur en verergeren de depressieve gevoelens niet in combinatie met de therapie die ik krijg, welke 18 maanden gaat duren.

Ik vind het een beetje eng om én een donatie te vragen en om hier inhoudelijk mijn diagnose neer te zetten, want het is iets medisch en iets vertrouwelijks en tegelijkertijd iets kwetsbaars, maar ik moet openheid en transparantie tonen naar mensen toe omdat ze wel moeten weten wat er er speelt: ik heb onder andere PTSS en een chronische depressie. Ik ben alleen, ik heb bewust geen kinderen en geen familie. Mijn hondenmaatje van een vriend van mij is een maand geleden overleden en sindsdien gaat het bergafwaarts en is na een aantal gesprekken naar voren gekomen dat een hond mij echt de rust en stabiliteit geeft die ik nodig heb. Ik zit al sinds 2001 bij Jeugdriagg en daarna Ggz en de groepstherapie die ik nu aan het volgen ben, welke twee dagdelen in de week is, los van de individuele therapie is samen met een (hulp)hond mijn laatste strohalm om mijn leven nog waardevol te maken en vol te houden en te vechten tegen de eenzaamheid in mijn hoofd.

Ik hoop dat iemand mij kan helpen. Als ik echte vrienden had gehad, dan had ik het zeker gevraagd. En gekregen. Of kunnen lenen.

Het is de bedoeling dat mijn hond wordt opgeleid om mij in het dagelijkse leven te begeleiden. Deze hond is de steun en toeverlaat en helpt me dan door moeilijke situaties heen. We zullen 24 uur per dag samen zijn en de hond zal meegaan waar ik ook ga. Omdat iedere persoon verschillend is en iedere psychische klacht een verschillende oorzaak of manier van uiting heeft, zal iedere hond dus ook zijn eigen specifieke handelingen aanleren. De begeleiding van Ggz kan niet 24 uur per dag bij me zijn, ik ben tenslotte niet de enige met dit soort klachten.

‍ Dit zijn de redenen waarom een hond mij gelukkig zou maken en mijn leven aanzienlijk zou verbeteren:

1) ik ben dan nooit meer alleen. Met een hond heb je een maatje die er altijd voor je is, die je niet veroordeelt en die áltijd blij is dat je er bent. Stel: je wordt wakker met een ochtendhumeur, je zit niet zo lekker in je vel vandaag. Maar dan komt je blije vriendje al kwispelend aanlopen. Hij legt z'n kop op je schoot en kijkt je met grote, lieve ogen aan: "Baasje, wees maar niet verdrietig. Zullen we naar buiten gaan?" En weg is je ochtendhumeur.

2) Ik krijg dan voldoende buitenlucht......en ik kom dan op de mooiste plekken! Drie tot vier keer per dag moet de hond worden uitgelaten. En wie dat eenmaal gewend is weet dat dat geen straf is. In het drukke, dagelijkse leven op het werk of binnen achter de computer, is het fijn om buiten weer helemaal op adem te komen. Met de hond leer je de mooiste plekjes in de buurt kennen. Je komt elke dag in de mooiste bossen en parken, waar je hond heerlijk kan ravotten en jij lekker tot jezelf kunt komen. Wie dagelijks met z'n hond wandelt voelt zich beter, gezonder en krijgt de kans elke dag te genieten van de natuur.

3) Een hond leert me veel over mezelf. Een hond is net een spiegel. Honden zijn goudeerlijk en hun reactie op menselijk gedrag is puur en ongefilterd. Hij reageert dan ook heel direct op mijn gedrag en emoties. Dat kan best confronterend zijn: hij pikt stress, angst of boosheid feilloos op. Maar ook vertrouwen en kalmte heeft effect op de hond. Wie z'n hond goed wil leren kennen zal ook zichzelf leren kennen. En dat levert een bijzondere band met je hond op!

4) Met je hond doe je leuke sociale contacten op Met een leuke hond ben je altijd een interessante voorbijganger: "wat een lieve hond! hoe heet hij?" En wie weleens met honden wandelt weet dat je meestal in contact komt met andere hondenbezitters. Dat is leuk, want je kunt dan ervaringen uitwisselen over jullie honden. En de honden kunnen leuk met elkaar spelen! Natuurlijk, niet iedereen zit altijd om een praatje verlegen, en als je er geen zin in hebt kun je ook vriendelijk gedag zeggen en doorlopen. Maar wie wel zin heeft aan leuke nieuwe contacten heeft aan een hond een fijne sociale vriend!

5) Een hond is hartstikke goed voor mijn gezondheid. Niet alleen omdat ik er van in beweging moet komen, maar het hebben van een huisdier kan ook helpen je stress te verminderen, je bloeddruk te verlagen en bij de aanmaak van het 'gelukshormoon' endorfine. Met een hond herstellen mensen ook sneller en beter na ziekte, en het hebben van een huisdier is ook gunstig voor de gezondheid van ouderen.

6) Een hond geeft zin aan het leven. Want het hebben van hond is een grote verantwoordelijkheid. In de ogen van de hond ben ik als baas zijn hele wereld, de allerbelangrijkste persoon in zijn leven. Hij is afhankelijk van mij. Ik ben verantwoordelijk voor zijn fysieke en mentale gezondheid.

Een hond geeft echt kleur aan je leven! Dus ook aan het mijne. En dat verdien ik.