Op 17jarige leeftijd tijdens leercontract epilepsie aanval gekregen, werkend op priester Poppe terrein denkend het leven is toch zalig en dan ineens thuis wakker worden niet wetend of hoe…. Bleek mijn eerste van de zovele te worden….. ben nu reeds 38 van schip naar wal gevaren gekwetst gebotst zelden gebroken…..maar .. vorige zomer wou ik naar winkel gaan plots op parking onwel geworden en natuurlijk Werdt ik wakker in ambulance met zware borstpijn alsof er een vrachtwagen heeft overgereden.. kunt al raden hartaanval.. na resem onderzoeken zowel epilepsie als hart kwam er dan nog scoliose en daarbij de vroege verschijnselen van vroegdementie…. Dat ik überhaupt nog rondloop het verbaasd me zelf …. Maar wrm ben ik hier…. Tis moeilijk om rond te komen (ja ik weet voor merendeel van de bevolking helaas) vandaar met het klein teerbaar hart dat overschiet hoop op iemand met een hart waarbij ik die herstart kan maken