Laat me eerst beginnen met mezelf voor te stellen, ik ben Sven een 43 jarige alleenstaande man en ik wil jullie meenemen in de laatste jaren van mijn leven. Jaren vol pijn, jaren vol wanhoop, kortom jaren die mijn hele leven hebben veranderd en overhoop gehaald. 

Ik was een hardwerkend succesvol persoon, zeer sociaal, veel mensen om me heen, een echte levensgenieter. Maar in de herfst van 2018 veranderde mijn hele leven. 

Ik begon op een gegeven moment wat last te krijgen aan mijn voet, ik kon mijn voet niet meer recht zetten en kreeg last met stappen. Na een eerste bezoek aan de spoeddiensten en na het nemen van een RX kreeg ik te horen dat mijn rechterheup er niet uitzag als voor iemand van mijn leeftijd, meer in detail wilde hij niet treden. 

Ik werd via de spoeddienst doorverwezen naar een specialist in orthopedie. 

Mijn eerste consultatie bij de orthopedist volgende reeds enkele dagen later, nog voor er een MRI genomen werd (wat uitsluitsel zou geven) had de specialist reeds een vermoeden van wat er aan de hand was. De MRI  bevestigde het vermoeden van de specialist. Diagnose ''avasculaire necrose'', in de volksmond beter gekend als botafsterving. Dit betekent dat de heupkop geen bloedtoevoer meer krijgt en afsterft waardoor de kop kan instorten. 

De meest erge scenario's gingen op dat moment door me heen, maar ook was ik met verstomming geslagen, vragen kwamen in me op, angst kreeg de bovenhand. Wat hield dit in? Wat moest er gebeuren? Welke impact ging dit op mijn leven hebben? Maar op het moment dat je de diagnose te horen krijgt kan je maar 1 ding doen, vertrouwen op artsen en uiteraard hopen dat alles goed komt, erop vertrouwen dat alles goed ging komen, maar niets was minder waar. 

Een verloop van de verschrikkelijke jaren die toen zijn intrede deden, hetgeen mijn leven heeft verwoest. 

Vanaf het moment dat de diagnose AVN  gesteld was volgende nog geen week later een eerste ingreep, op aanraden van de specialist zou er een forage worden uitgevoerd, dit is een boring in de heupkop, met als doel dat er zich nieuwe bloedvaten zou vormen in het beschadigde deel, waardoor het bot zich natuurlijk terug zou kunnen herstellen. Dit gebeurde in mijn rechterheup. Maar bleek na 8 weken geen effect te hebben de pijn bleef . 

Zoals velen mensen doen, en ook op aanraden van vele mensen om me heen ben ik voor een tweede opinie gegaan, dit bij een zeer gekend specialist, waar zelfs de grootste namen van heinde en ver naar toe komen. Het gaat hier tenslotte om mijn gezondheid, niets was teveel om terug een goede gezondheid te krijgen. 

Deze specialist merkte direct op dat de  eerder uitgevoerde boring in de heup geen effect had gehad en stelde voor om een stuttgreffe te plaatsen, dit is een donorbeen inplanten om te zorgen dat de heupkop niet verder zou instorten de zwaar aangetaste heup kon ondersteunen en verstevigen. Hij stelde voor om dit zowel rechts maar ook links in te planten. Mijn linkerheup bleek ook aangetast te zijn wel in mindere mate. 

De ingreep werd uitgevoerd, een zware revalidatie volgde en na verloop van maanden probeerde ik de draad in het leven terug op te nemen, mijn job te hervatten en te leven in zijn geheel. Maar de pijn verdween niet, ik bleef last hebben met stappen en last hebben met mijn voet recht te zetten, de oorspronkelijke symptomen verdwenen niet.

In het najaar van 2019 werd duidelijk dat het donorbot dat ingeplant werd in de rechterheup niet het gewenste resultaat had. Langs de linkse zijde blijkt het donorbot zijn werk voorlopig wel te doen. 

Maar goed, wat nu? alweer een vraagteken dat op de voorgrond kwam. Er kon nog maar 1 actie ondernomen worden, namelijk een nieuwe heupprothese plaatsen, dit zou een einde brengen aan de lijdensweg. Dat dacht ik toen maar niets is minder waar, de ellende werd alleen maar groter. 

Maar zoals gezegd werd gedaan, een heupprothese werd ingeplant, na weeral een lange periode van revalideren, terug leren lopen voor de derde keer, pijn verbijten en depressieve gedachten leek alles goed te gaan, de pijn ging weg, het lopen lukte weer, ik nam de draad weer op, ging werken, ik ging zelfs een weekje naar Spanje om deze helse periode af te sluiten en ja dat eindelijk mijn leven terug kon  beginnen. Ik had er terug zin in! 

Tot het ondenkbare gebeurde. ik was op mijn werk en nam een pakket op voor een oudere klant  toen ik plots een krak voelde, ik voelde iets in mijn rechterheup, de kant waar de prothese was ingeplant. 
Raar maar waar viel de pijn nog mee en dacht bij mezelf dat zal wel één of ander spier of pees geweest zijn. Ik heb zelf nog naar huis kunnen fietsen. 

Tot dat ik thuis kwam en mij neerzette in de zetel een helse pijn, ik geraakte niet meer recht mijn angst werd erger en erger. Wat gebeurde er volledig in paniek. 

In allerijl werd ik, afgevoerd naar het dichtsbijzijnde gelegen ziekenhuis, foto's werden gemaakt de uitkomst, de cup van de heupprothese was gebarsten en doormidden gebroken na 3 maanden ingeplant te zijn geweest ... diepe zucht.. 

Ik werd met de ambulance overgebracht naar het ziekenhuis waar de heupprothese werd ingeplant, met spoed werd ik voor de 4de keer geopereerd. Zucht...


Opnieuw begon de lijdensweg de zwaarste nu .. revalidatie, bedlegerig en leren lopen voor de vierde keer nu etc, en toen begon ook nog de periode de eerste lockdown met Corona mijn kinesist viel weg, niet dringende medische hulp en opvolging werd uitgesteld ..hier stond ik dan.


Doordat de prothese gebroken was en dit vermoedelijk gaat om een fabrieksfout heeft de arts die de oorspronkelijke prothese geplaatst heeft mij vriendelijk verzocht om een andere specialist te zoeken voor de nodige opvolging, hier sta je dan, lichamelijk naar de maan geholpen en dan word je simpelweg aan je lot overgelaten puur omdat ik mijn verzekering had aangesproken. 

Momenteel word de prothese onderzocht bij de fabrikant, (reeds al 7 maanden in hun bezit zonder nieuws )dit om te onderzoeken wat er met de prothese gebeurd is en of er een schadevergoeding zal uitgekeerd worden, anders zal de door mij aangestelde  advocate de nodige gerechtelijke stappen ondernemen. Want mijn leven is veranderd door een ''fabrieksfout'' en de impact is enorm. Maar neem het als kleine man maar eens op tegen de farma-industrie, want we spreken hier niet over een kleine speler. Maar ik mag mij niet gewonnen geven dit onrecht moet erkend worden. 

Zo werd het ook al  snel duidelijk dat ik mijn job niet kon blijven uitoefenen en hadden ze ook geen aangepast werk en werd mij aangeraden door de bedrijfsarts om mijn ontslag wegens medische overmacht te nemen. 
Weer een klap erbovenop.
Gevolg dag job, dag goed loon.

Momenteel leef ik iedere dag met pijn, problemen met uit zithouding recht te komen, lange afstanden en hurken een pijn/ongemak die ik zal moeten aanvaarden dit komt doordat ze om de gebroken onderdelen te vervangen langs dezelfde incisie moesten gaan als bij de heupprothese operatie deze was nog aan het herstellen. 
De schade aan het spier en littekenweefsel is waarschijnlijk blijvend, de pijn is vaak ondraaglijk onderdruk deze met zware medicatie. 

Ik heb momenteel een ziekte-uitkering wat een heel stuk minder is dan mijn loon toen ik nog een succesvolle job had. Maar uiteraard blijven alle vaste kosten dezelfde. 

Gevolg bovenop de pijnen heb ik ook een  trauma opgelopen door de gebroken cup een zware depressie en sociaal isolement en ook een financiële put is hierdoor ook gecreëerd en mijn spaarpotje is leeg extra kopzorgen en voorbije drie jaar bijna 18 maanden een uitkering die niet alle vaste kosten dekt zelfs na het aankloppen bij de sociale dienst van de stad waar ik woon kreeg ik te horen dat ze niks voor mij kunnen betekenen en dat mijn ziekte uitkering hoger ligt dan het leefloon maw ik moet mijn plan maar zien te trekken..
Soms zie ik het einde van de tunnel echt niet meer.  

Ik heb gespecialiseerde hulp nodig dit op zowel lichamelijk alsook mentaal vlak om het te aanvaarden wat er gebeurd is, maar de ziekteverzekering betaald dit uiteraard niet allemaal terug en zelf lukt het mij niet meer om de nodige hulp te betalen. 
Zeker niet voor privé therapie bij een psycholoog . 

Ook was ik net verhuisd voor de operaties naar een leuke woning met een redelijk grote tuin. Deze kan ik totaal niet meer onderhouden en de woning is ook niet aangepast om de dagelijkse routine te vergemakkelijken, daarom zou het ten zeerste aangeraden zijn om een woning te zoeken die niet het onderhoud vraagt als mijn huidige huurwoning en een aangepaste kleinere die ik kan aanpassen zodat ik makkelijker kan functioneren. 

Ook als er gerechtelijke stappen dienen ondernomen te worden tegen de farma reus die verantwoordelijk is voor deze ''fout'' zal dit financieel nog voor veel ellende kunnen zorgen.

Dit is het verloop van mijn leven van de voorbije jaren, hoe de komende jaren zullen verlopen is uiteraard nog een vraagteken, revalideer nog steeds van laatste ingreep deze gaat zeer moeizaam. iedere donatie is een stap dichter naar een gelukkiger leven, een leven dat ik kan aanpassen aan mijn lichamelijke noden en mijn rechten kan blijven verdedigen tov de farma-industrie 

Als financieel steunen niet lukt dan dank ik jullie om mijn verhaal te lezen dan kunnen jullie ook helpen door dit bericht te delen. 

Ik heb ook een aantal foto's toegevoegd, zo zien jullie ook wat er allemaal gebeurd is. 


Alvast bedankt om mijn verhaal te aanhoren, te luisteren naar de laatste helse jaren van mijn leven en zie geen andere uitweg meer dan via een doneeractie om niet verder te verdrinken in financiële problemen en mij de nodige hulp te zoeken en een nieuwe start te kunnen maken .

Update 9 oktober 
Verslag vanuit Amerika experten Johnson & Johnson is eindelijk binnen na 10 maanden !! Ze nemen geen verantwoordelijkheid op, er was niks mis met de prothese blijkt uit de testen die zijn uitgevoerd en wijten het aan een verkeerde plaatsing of een verkeerde uitlijning tijdens de operatie, wat hier in België wordt tegengesproken. Dus de twee experten verslagen staan lijnrecht tegenover elkaar. Er wordt nu "hopelijk" een onafhankelijke expert aangesteld om het verslag vanuit Amerika te onderzoeken. En wie is de speelbal denk je? Hoe kun je dit onrecht loslaten? Sinds februari 2020 is dit al bezig he tot op de dag van vandaag ben ik nog niet hersteld hiervan en zal blijvende schade eraan overhouden. Ik zal dan ook NOOIT accepteren dat mijn laatste operatie die gebroken heupprothese "brute pech" is wat ik al verschillende malen heb mogen horen en mij hierbij neerleggen. Iemand zal hier zijn verantwoordelijkheid voor moeten opnemen. Dit heeft mij fysisch, mentaal, sociaal en financieel genekt. 

Korte update: De huidige verzekeringsexpert wil zelf geen twijfel zaaien dat de fout kan liggen bij de arts meer nog hij hemelt deze op "zo een gerenommeerde arts met zo een wereldwijde reputatie maakt deze fout niet", terwijl het expertise verslag van J&J anders aantoont dat het waarschijnlijk door een verkeerde plaatsing of uitlijning van de prothese kan liggen anders breekt zo een liner niet! Dus kom weer in een onrecht verhaal en vriendjespolitiek en handjes boven elkaars hoofd en de versies staan loodrecht tegenover elkaar . Heb nu op aanraden van mijn advocate een nieuwe expert die ik vorige week heb gesproken en zie hem derde week van november. Maar deze was zeer geboeid door mijn verhaal en wist me te zeggen dat betreffende arts wel in veel zaken van hem voorkomen en dat mijn huidige expert ervoor bekend staat om bijna nooit kant van de patiënt te kiezen. Heb deze expert nog niet gezien en dan zo een uitspraken maken?? Dus ergens hoop ik nog altijd dat recht zal zegevieren. Leg me niet neer erbij dat ik pech heb gehad dit heeft mijn leven vernielt. Wie graag mij wil steunen of de actie delen is meer dan welkom .

Update 23 december 2021

David is het gevecht aan het verliezen tegen Goliath ongelooflijk dit weer de expert heeft een groot vermoeden dat er een verkeerde plaatsing gebeurd is of edge loading van de cup te schuin geplaatst (frictie) maar hij kan het niet bewijzen op een RX daar zie je niks op en er is maar 1 foto paar dagen na operatie .. wat ook logisch is want moest pas terug op controle na 6 maanden en na 4 maanden breekt die prothese. Dus heb je geen garantie????

Op die foto kunnen ze het niet zien wel op de onderdelen is er abnormale schade maar weer kan hij niet bewijzen dat dit ligt aan de plaatsing bij de operatie  . Hij gaat nu zijn deskundig verslag opstellen en bezorgen aan de  hoofdexpert maar met vermoedens ben je waarschijnlijk niks voor het gerecht in België je moet het kunnen bewijzen. Godverdomme zeg ..  wat verwachten ze

Kapot van die trip fysiek, mentaal een slag in mijn gezicht erbij en hoe in godsnaam moet ik dit onrecht loslaten.