Beste allemaal! Mijn naam is Nick 34 jaar en ik ben 1 van de 3 zoons van mijn moeder.

Moeder, wat een begrip en wat moet je zonder..

Onze lieve mama is in februari 2006 gediagnosticeerd met longkanker. In 2006 hebben ze 1 long verwijderd. In de jaren erna tot aan het heden heeft ze nog steeds longkanker in haar overige long waaraan ze meermaals is behandeld. Bestralingen, immunotherapie, chemo, de hele mikmak. 18 jaar inmiddels als een echte strijder nog steeds vol levensenergie elke 3 maanden door de controle en behandelingen.

Ik als gezond persoon vraag me soms af hoe hou je het vol. Ken je het gevoel dat je opstaat en je al een hele workout hebt gedaan? Dat je graag je eigen onkruid wilt plukken, maar dit niet kan? Dat je met je kleinkinderen naar de speeltuin wilt, maar alleen kan kijken? Ik niet. Niks frustrerenders dan je moeder zien die alles nog wil, maar het soms gewoon niet meer kan. Wat motiveert mam het meest. Kom je toch weer uit bij het begrip moeder, inmiddels ook oma.

De drijfveer voor je kinderen, ze zien slagen, opgroeien en groeien als mens. Toch dat oerinstinkt om er te "moeten" zijn voor je kinderen en familie. Zo trots.

De levensverwachting van mama is kort, 5 jaar geleden gaf ze aan nooit in een rolstoel te willen, aan de zuurstof, rollater, etc. De grap is, nu heeft ze het allemaal en knalt net zo hard door. Wat een vrouw.

Het zet je aan het denken. We vragen wel eens wat mama (nog) zou willen, wat een schijt vraag. Het enige antwoord wat er is, is tijd. Tijd is zoals we weten nergens te halen. Waar we wel invloed op hebben is hoe we de tijd inrichten.

Het meest waardevolle wat we kunnen doen is het maken van herinneringen.

Onze familie is allemaal werkend, hebben gezinnen, staan er voor elkaar en helpen waar nodig.

Wij zouden graag voor mam een budget hebben om mee te bouwen aan herinneringen en wat rust. Bij ons is de situatie helaas vaak zo, dan heb je vakantiegeld, maar gaat net je auto kapot en loop je weer achter. Een fles cola in de koelkast is een extra.

Het zou enorm leuk zijn als mam is lekker naar de kapper kan, setje kleren kan kopen en in de avond lekker uiteten met pap of de kinderen, zonder te moeten denken aan de belastingdienst die nog iets wil.

Weekendje weg met het gezin in een blokhutje waar de honden lekker meekunnen en we gewoon lekker samen kunnen zijn.

Elk huisje heeft zijn kruisje, ik denk dat we er altijd voor elkaar moeten zijn daar waar het kan. Tevreden zijn met wat je hebt en dat zijn we zeker. Mijn moeder, vader die er altijd voor mam is, verdienen de positieve herinneringen naast alle ellende.

We zijn geen uitzondering op de regel, maar ik zou het mam gunnen eens aan haar zelf te denken.

Bedankt voor het nemen van de tijd om dit te lezen.

Mocht ik iets voor iemand kunnen doen, hoor ik het graag!

Groetjes! Nick en zijn broers