Een paar jaar geleden worstelde ik enorm met mijn identiteit. Ik voelde me niet goed in mijn lichaam, ik was in de war, zoekend en kwetsbaar. Ik werd meegesleept in het idee dat testosteron de oplossing zou zijn, dat het me zou helpen me beter te voelen. Dus begon ik met hormonen. Ik was pas 17. Ik was gewoon heel erg onzeker als biologische vrouw. 

Na 11 maanden testosterongebruik is alles veranderd. Mijn stem was laag, mijn gezicht was hoekiger en ik raakte mezelf kwijt. Het hielp niet, het verergerde alleen mijn pijn.

Inmiddels weet ik wie ik ben: een jonge vrouw. Ik draag een pruik, ik ben gestopt met de hormonen, ik werk hard aan mijn herstel. Maar mijn stem… die is nog steeds niet terug. En dat doet pijn. Elke keer dat ik iets zeg, horen mensen geen vrouw. Ik voel me bekeken, verkeerd begrepen en vaak… stil.

Ik durf niet te bellen, ik durf geen gesprekken te voeren. Mijn stem houdt mij tegen om te studeren, om vooruit te gaan, om gewoon mezelf te zijn.

De enige manier om echt verder te kunnen is een stemvervrouwelijkende operatie. Maar die kost €8000. En omdat mijn gebruik van testosteron wordt gezien als een eigen keuze, ondanks het feit dat ik jong was en meegesleept werd in een beeld dat niet bij mij paste, krijg ik geen vergoeding.

Ik voel me zo machteloos. Want ik wil vechten, ik wil door. Maar ik kan dit bedrag niet alleen opbrengen. Daarom vraag ik jouw hulp.

Met jouw steun kan ik weer spreken. Niet met een stem die mij herinnert aan pijn, maar met een stem die past bij wie ik ben. Zodat ik weer verder durf.

Dankjewel voor het lezen van mijn verhaal. Dankjewel als je iets kunt en wilt bijdragen.

Elke euro, elke keer delen, helpt meer dan je denkt.

Liefs, Noa