Mijn papa, Tom, 47 jaar werd vorige week terminaal verklaard. Niemand was hier op voorbereid, niemand is klaar om hem af te geven, maar de realiteit is echt hard! 

Ongeveer 5 jaar geleden werd voor het eerst een hersentumor operatief verwijderd met succes. Eind 2023 kregen we een klap in het gezicht wanneer er ontdekt werd dat er op diezelfde plaats een grotere tumor teruggegroeid was. Deze werd vervolgens vorig jaar ook operatief verwijderd met bestraling en chemotherapie als gevolg. 

Normaal zou de chemotherapie volgende week mogen stopgezet worden als alles goed bleef gaan, maar tijdens de laatste scan kregen we alweer een klap in het gezicht!… 4 nieuwe agressieve tumoren die tijdens de chemotherapie doorgekomen waren. Diffuus astrocytoom, graad 3, werd vastgesteld. De grond zakte onder onze voeten weg. Alsof dit nog geen afgrijselijk nieuws genoeg was, kregen we de week erna het nieuws dat hij terminaal verklaard werd en palliatieve opgestart wordt.

Eind vorig jaar ben ik bevallen van mijn twee mooie dochters, zijn eerste en enigste kleinkinderen. Mijn bevalling was enorm mooi en een dag die we nooit zullen vergeten! Mijn papa kwam heel toevallig op bezoek in het ziekenhuis die dag aangezien hij terugkeerde van zijn trip naar Italië. Hij zou die dag zijn chemo opstarten, maar wilde nog eerst langs geweest zijn omdat hij niet goed kon inschatten hoe hij zich zou voelen tijdens zijn chemokuur en mogelijks ons een tijdje niet ging kunnen bezoeken. Op het moment dat hij aankwam in het ziekenhuis was ik in volle arbeid en mocht hij mee op het verloskwartier om tijdens mijn weeën mijn hand vast te houden. Wanneer ze kwamen om de epuderale te zetten moest hij wel vertrekken, maar dit moment hebben wij samen heel mooi kunnen beleven, gelukkig! 

Mijn dochters zijn nu 9 maanden oud. Het is enorm confronterend dat hij hun niet zal kunnen zien opgroeien! 

Zijn droom is van nu nog mooie reisjes naar Italië (want daar is hij zijn hart verloren aan de tiramisu en pizza's🙈) en heel wat andere herinneringen samen te maken. Financieel lukt ons dit niet te verwezenlijken, vandaar ik deze crowdfunding wil opstarten! 

Hij verjaart in augustus en ik zou hem super graag een onvergetelijke verjaardag willen geven! Het ideale zou zijn dat we hem kunnen “ontvoeren” en met z'n allen voor zijn verjaardag naar Italië zouden kunnen vertrekken. Met hulp van donaties via deze steunactie hoop ik dit waar te kunnen maken voor hem.

De rest van het geld laat ik hem besteden hoe hij nog wil, aan wat hij wil …

Het is enorm pijnlijk en confronterend om mijn papa elke dag te horen en elke week te zien, wetende dat ik hem zal moeten afgeven en hij nog zoveel belangrijke en mooie momenten niet mee kan maken in ons leven. 😢

We zijn volop op zoek naar second opinions en willen niet ons hoofd volledig laten hangen, maar we moeten natuurlijk ook wel proberen realistisch te blijven en rekening houden met het feit dat de oncoloog uitgesproken heeft dat het nog maar over “maanden” tijd gaat die ons resteert samen.😢 Momenteel weet ik dat er 1 lopende trial in Nederland is, hier recruteren ze helaas niet meer voor… Ik hoop toch nog iets van trial te vinden die mijn papa kan helpen of alles kan verlengen/ uitstellen!

Ik zou iedereen enorm dankbaar zijn die dit leest en doneert/ steunt. Mocht er iemand een goede oncoloog kennen, of weet hebben van bepaalde trials of studies… mag dit ook altijd gedeeld worden met ons op: 

0487/28.68.98

BIJKOMENDE ACTIE: “Sweet support”!

Ik ben gestart met een snoepverkoop voor mijn papa, wie interesse heeft in een zakje mag me altijd een whatsappje of berichtje sturen.

Een groot zakje is €8 en een kleiner zakje is €6. Op te halen in Bekkevoort, Antwerpen of Ham.

Dankjewel voor alle steun en hulp! 🙏🏼✨

FRANÇAIS:

Aidez mon papa à faire encore un beau voyage en famille

Lorsque mon papa a été déclaré en phase terminale la semaine dernière, notre monde s’est complètement effondré !

Mon papa, Tom, 47 ans, a reçu ce diagnostic terrible. Personne n’y était préparé, personne n’est prêt à lui dire au revoir, mais la réalité est d'une dureté inimaginable…

Il y a environ cinq ans, une tumeur cérébrale avait été retirée avec succès lors d'une opération. Fin 2023, nous avons reçu un nouveau coup dur : une tumeur encore plus grande avait repoussé au même endroit. Elle a été opérée à nouveau, suivie de séances de radiothérapie et de chimiothérapie.

Normalement, la chimiothérapie aurait dû être arrêtée la semaine prochaine si tout s’était bien passé… Mais lors du dernier scanner, un nouveau choc : 4 nouvelles tumeurs agressives sont apparues malgré le traitement. Le diagnostic est tombé : astrocytome diffus de grade 3. Le sol s’est littéralement dérobé sous nos pieds. Comme si ce n’était pas déjà assez horrible, on nous a annoncé la semaine suivante qu’il était en phase terminale, et que les soins palliatifs allaient débuter.

Fin de l’année dernière, j’ai donné naissance à mes deux magnifiques filles, ses premières et uniques petites-filles. Un moment inoubliable. Mon papa est passé me voir à l’hôpital ce jour-là, totalement par hasard, alors qu’il revenait d’un voyage en Italie. Il devait commencer sa chimiothérapie ce jour-là, mais il voulait passer nous voir avant, car il ne savait pas comment il allait se sentir après les traitements, et craignait de ne plus pouvoir venir nous voir pendant un moment. Quand il est arrivé à l’hôpital, j’étais en plein travail. Il a pu venir avec moi en salle d’accouchement et me tenir la main pendant les contractions. Il a dû partir quand la péridurale a été posée, mais ce moment que nous avons partagé restera à jamais gravé dans nos cœurs.

Aujourd’hui, mes filles ont 9 mois. C’est déchirant de savoir qu’il ne pourra pas les voir grandir…

Son rêve est de pouvoir encore faire quelques beaux voyages en Italie (il a laissé son cœur là-bas – les tiramisus et les pizzas l’y ont conquis), et de créer encore de beaux souvenirs avec nous. Malheureusement, nous n’en avons pas les moyens financiers. C’est pourquoi je lance cette cagnotte solidaire.

Il fête son anniversaire en août et j’aimerais tellement pouvoir lui offrir un anniversaire inoubliable ! L’idéal serait de pouvoir « l’enlever » par surprise et partir tous ensemble en Italie pour fêter cela. Avec l’aide des dons récoltés grâce à cette campagne, j’espère pouvoir réaliser ce rêve pour lui.

Le reste de l’argent, il pourra le dépenser comme il le souhaite, pour ce qui lui fera du bien…

C’est tellement douloureux et difficile de le voir chaque semaine, d'entendre chaque jour cette réalité, en sachant que je vais devoir lui dire au revoir, et qu’il va manquer tant de moments précieux et importants dans nos vies…

Nous sommes activement à la recherche de seconds avis médicaux, et même si nous ne voulons pas perdre espoir, nous devons rester lucides. L’oncologue a clairement dit qu’il ne nous reste probablement que « quelques mois » ensemble. Pour l’instant, je sais qu’il existe un essai clinique en cours aux Pays-Bas, mais malheureusement, ils ne recrutent plus. J’espère de tout cœur trouver encore un essai qui pourrait aider mon papa, ou au moins prolonger un peu le temps que nous avons ensemble.

Je serais profondément reconnaissante à toute personne qui lit ceci, qui fait un don, ou qui apporte son soutien.

Si quelqu’un connaît un bon oncologue ou a connaissance d’essais cliniques ou d’études en cours, n’hésitez pas à nous contacter :

📞 0487/28.68.98

ACTION COMPLÉMENTAIRE : « Sweet support » !

J’ai lancé une vente de bonbons pour soutenir mon papa.

Si quelqu’un est intéressé par un sachet, envoyez-moi simplement un message ou un WhatsApp.

– Un grand sachet coûte 8€

– Un petit sachet coûte 6€

À venir chercher à Bekkevoort, Anvers ou Ham.

Merci de tout cœur pour tout votre soutien et votre aide ! ✨🙏🏼