Ik ben een 44-jarige mama die al van in de kindertijd (kleuterklas) heel hard gepest is geweest vanwege haar uiterlijk. Ik ben maar 1.50m en dus steeds de kleinste van de klas. Niemand wou mij in hun sportploegje, niemand wou met de spelen, ik mocht nooit naar verjaardagsfeestjes, …

Het pesten werd steeds erger. Van verbaal ging het over naar fysiek geweld. Ik geraakte meer en meer geïsoleerd. 

Maar uiteraard hebben die vele jaren me getekend. Mijn eigenwaarde, zelfvertrouwen,…zit ver onder nul. Hierdoor is het al heel mijn leven moeilijk om vriendschappen aan te gaan, in groep voor mijn mening uit te komen, carrièrekansen niet gehad omdat ik te timide ben tijdens te interviews, hele  slechte relaties gehad (bestolen, geweld,…)

Door de vele stress dat dit alles me bezorgde ontwikkelde ik een chronische migraine en depressie. De medicatie “Depakine” heeft me enorm dik gemaakt. Na mijn zwangerschap zijn de hormonen gekeerd en ben ik verlost van de migraine maar de kilo’s echter niet.

Ik ben heel zwaar op dieet gegaan en ben 15 kg afgevallen. Meer lukte me niet. Op je 44ste is het ook niet evident om nog af te vallen.  Nu ik mama ben voel ik nog meer druk om het goed te doen en hoe belangrijk het is om goed in het leven te staan.

Mijn moeder hoor ik nog steeds elke dag zeggen hoe ontevreden ze is met haar lichaam en hoe depressief ze erdoor is.

Omdat ikzelf ook steeds depressiever werd en niet meer durfde buiten te komen, ik durfde mijn dochter amper van school gaan halen of leuke uitstappen doen …., had ik besloten mezelf te laten opereren. Ik heb een buikwandcorrectie met liposuctie ondergaan en een borstlifting.

Ik was superblij dat ik de stap had gezet! Ik ben heel blij met het resultaat!

Echter is niet alles in proportie gedaan en moet ik een bijkomende operatie laten doen.

De borsten zijn niet even groot en hier en daar is wat vet achtergebleven zodat ik wat bobbels heb. Ik viel dus snel van mijn roze wolk!

De chirurg begrijpt mijn teleurstelling en wil me voor een stuk tegemoetkomen maar ik heb natuurlijk een eigen aandeel te betalen. Maar helaas….

Wie wil mij een duwtje in de rug geven zodat ik eindelijk trots op mezelf kan zijn.

Ik plaats me hier anoniem vanwege schaamte en bescherming van mijn dochter. Maar via het platform mag u steeds contact met mij opnemen.