Ik kreeg een tijdje geleden de vraag: ‘Wat hebben jullie met het ingezamelde geld/bedrag gedaan?'.

Jullie kennen het verhaal ondertussen en weten grotendeels in wat voor miserie wij ongewild terechtgekomen zijn.

Ons droomhuis had oa een vochtprobleem (dat is helaas het topje van de ijsberg). Ja, u leest goed ... had een vochtprobleem! Want dat is wat we aangepakt hebben met het ingezamelde bedrag 🥰.

1 ding was zeker: wij wilden enkel een permanente oplossing met garantie voor de toekomst.

Het was eerder toevallig dat wij hoorden over een manier  hoe we dit konden oplossen. Na een lange zoektocht, vonden wij een bedrijf dat gespecialiseerd is in het onderzagen en plaatsen van een waterkering in bestaande constructies dat bereid was om ons te helpen.

Onderzagen houdt in dat er een waterdicht membraan gestoken wordt dat ervoor zorgt dat vocht niet meer kan opstijgen.

De voorbereiding heeft lang geduurd en is ook niet zonder de nodige kopzorgen, frustraties en extra werk verlopen. Want ook nu weer vonden we nog meer verstopte miserie. Wij hebben op het laatste moment opnieuw zelf urenlang de handen uit de mouwen gestoken. Gelukkig  reageerde die firma steeds heel geduldig en begripvol.

Met het ingezamelde geld van de crowfunding kwamen we net niet toe om de rekening van het onderzagen te betalen.

In de aanloop van het onderzagen hadden wij al zelf de ondergrond van de volledige woning, na het volledig afgraven, voorzien van bouwfolie zodat ook onze vloer beschermd is tegen eventueel opstijgend vocht. Als afwerking hebben wij versterkte beton laten leveren, die wijzelf -onder deskundige leiding van de leverancier- samen met 2 lieve vrijwilligers verdeeld hebben.

De weg is nog enorm lang, maar stukje bij beetje gaan we vooruit! De 'fundering' is gelegd, mede dankzij jullie steun! Nu nog de verdere opbouw: chape, muren metsen, stukadoorwerken, enz ...

Heel erg dankbaar voor de niet aflatende steun, voor de vrijwillig en spontaan aangeboden helpende handen, voor de financiële bijdragen/giften/bruikbare bouwmaterialen van ieder van jullie. Ja, de 'crowdfunding' is nog steeds open 😉.  Het is enkel dankzij deze blijken van vriendschap dat wij de moed erin blijven houden. Want wij moeten constant wikken en wegen, heel veel zelf doen. Offertes moeten noodgedwongen  minutieus afgewogen worden. Er is totaal geen ruimte om andere keuzes te maken 😔. Maar wij geloven erin 💝

Hier zijn we dan weer met een verbouw-update.

Vooraleer Kelsey op kamp vertrok, om kinderen met autisme ook een leuke vakantie te geven, sloegen we er samen nog een muurtje uit. Dit is veiliger om met twee te doen dan alleen.

Het was even zoeken naar de beste manier, maar uiteindelijk bleek de voorhamer en brute kracht de enige oplossing te zijn.

Alles opruimen en op de container gooien, ook het opgestapelde afval van buiten mocht er deze keer op. Daarna kon Kelsey vertrekken op kamp!

Ik ging alleen verder met het uitbreken van de douchewand. Hier botste ik weer op schimmel 😕. En dan besef je nog maar eens waarom alles uitbreken een absolute noodzaak is.

Het bovenste deel van de douchewand is iets hardnekkiger, dus hier was er nood aan bijkomende spierkracht en hulp om verder af te breken.

Maar daarom zitten we niet stil: onder de trap is er ook nog een kleine berging. Deze vloer moet er ook aan geloven. Verstand op nul en gaan met die banaan. De volledige vloer uitbreken plus opkuis kostte mij ongeveer 1u30. Ik botste bij het uitbreken op een betonnen laag. Hiervoor heb ik nog niet het juiste materiaal om ook dit op te breken.

Dit weekend nam ik dan mijn papa mee als extra spierkracht. Samen graafden we verder een stuk af waar ooit de keuken gaat komen.

Papa zette dan ook eens al zijn kracht tegen de muur. Resultaat: tot net boven werkniveau (papa is een stuk groter dan mij) is de muur al verwijderd.

Dus al weer heel wat afbraakwerken en alles werd ook meteen opgeruimd. We zijn weer van een groot stuk schimmel vanaf 💪. En zo wordt dit huis hopelijk ooit onze veilige thuis voor ons gezin.

We zijn ook bijna rond met de grove afbraakwerken en uitgraven. Dan kan eindelijk gekeken worden om de heropbouw te starten. Dit met als belangrijkste punt in het groot boven aan de agenda: het aanpakken van het opstijgend vocht!

Hard werken aan de toekomst, dat ziet er zo uit. Geen ontspannende vakantietripjes voor ons. We konden gelukkig rekenen op familie en vrienden. Zowel voor als achter de schermen werd er gewerkt. Op de werf werd er gegraven alsof ons leven er vanaf hing. Resultaat: op twee dagen vulden we een grote container met grond! Voor zij die niet onder de indruk zijn…de graafwerken gebeuren manueel, maw met een schop en kruiwagen.
Achter de schermen werd er gezorgd voor lekker eten, want zonder af en toe krachten te kunnen bijtanken houden we het natuurlijk niet vol. Ondertussen werd onze dochter ook nog eens uitstekend verzorgd en in de watten gelegd.
Voor zij die er dus nog aan zouden durven twijfelen en/of ons ‘poppemiekes’ noemt ... wij steken wel degelijk zelf de handen uit de mouwen, zelfs tot na zonsondergang. Wij geven wel grif toe dat wij dit alles niet zouden kunnen zonder de helpende handen en steun die wij krijgen. Zover de update 😉