Dag iedereen,

Na een maand misschien hoog tijd voor een nieuwe update!

Alles gaat heel goed. 
Een paar dagen geleden was dat even minder. Atlas zijn wonde bleef er de afgelopen weken precies enkel roder op worden, tot ik het op zondag echt niet meer als normaal inschatte. Hij begon toen ook te braken en te rillen en had wat verhoging, dus na telefonisch overleg zijn we maandag op extra controle gegaan en bleek de wonde toch geïnfecteerd te zijn. Hij krijgt nu een antibioticakuur van 10 dagen en ik ontsmet de wonde 2x/dag, en ik vind hem er nu al veel beter uitzien.

Verder is de puppyren sinds een week afgebroken, en heb ik dus mijn woonkamer terug :-) Atlas hield zich heel rustig en wilde er niet meer graag in, dus het was prima zo. We mochten rustig aan wat buiten de tuin beginnen te wandelen voor korte afstanden zolang hij het aan kon, en daar geniet hij enorm van. Langzaamaan ben ik de frequentie en de afstand wat aan het uitbreiden, en voorlopig gaat dat supergoed. 

Verder is Atlas wel gewoon vaak ziek geweest tijdens zijn revalidatie, maar dat komt vermoedelijk door de botten die ik hem gaf als bezigheid. Die krijgt hij nu dus niet meer, en na een injectie tegen de misselijkheid maandag en nog enkele dagen pilletjes begint hij er wat bovenop te komen. Hij geniet nu vooral van het zonnetje dat schijnt en ligt daar de hele dag in te genieten.

Ik geef nog eens een update als we binnen 1,5 week de eindcontrole hebben gehad. Geniet van de foto's!

Caroline en Atlas

Dag 6, tijd voor een nieuwe update!

Atlas doet het heel goed, ik ben zo trots op hem. 
Na dag 1 nam de pijn al snel af. Op dag 4 probeerde hij 2x de zetel op te klimmen, waarna ik de pijnmedicatie snel heb afgebouwd en op dag 5 volledig heb stopgezet. Het is belangrijk dat de pijn niet volledig onderdrukt wordt omdat hij dan zelf niet aanvoelt wanneer hij te ver gaat. De antibioticakuur loopt nog tot vanavond, dus daarna zijn we van alle medicatie af!

Stappen gaat al heel goed, hij lijkt nog sneller te herstellen dan na de eerste operatie en van pijn merk ik heel weinig. Hij slaapt nog veel en heeft nog niet veel eetlust, maar een snoepje of een bot gaat er met veel plezier in dus daar maak ik me geen zorgen over, aangezien hij ook goed drinkt.

Hem rustig houden is de grootste uitdaging, hij wil al veel teveel doen. Buiten laten in de tuin is altijd met de leiband aan want hij probeert al te lopen ? De trappen blijven de grootste uitdaging aangezien ik hierbij altijd afhankelijk ben van hulp van anderen, maar voorlopig lukt het steeds om iemand te vinden. 1 keer lukte dit niet en ben ik met het tilharnas met hem de trappen op moeten gaan, dat lukte maar is niet ideaal voor zijn herstel dus probeer ik zo veel mogelijk te vermijden. Bovendien is dat harnas niet fijn voor hem en is hij dan wat angstig voor de trappen.

De wonden genezen heel goed. Er loopt af en toe nog wat bloed of wondvocht uit, maar niet vergelijkbaar met de eerste keer (toen hij serieus heeft nagebloed en we zijn moeten teruggaan). Hij probeert er soms aan te likken maar stopt meteen als ik corrigeer en er zijn ondertussen al 3 van de 5 hechtingen uitgevallen. Ijs leggen moest enkel dag 1 en 2, nu is het warmte leggen en masseren.

Morgen ga ik terug werken. Daar kijk ik voor mezelf naar uit, Atlas alleen laten vind ik wel spannend, maar er staat een camera voor zijn bench en ik ben nooit langer dan een paar uur weg. Ik heb ook steunverbandjes om over zijn wonden te doen zodat hij er niet aan kan likken als ik weg ben. 

Vrijdag de 10de mogen we op controle bij de chirurg. Ik ben benieuwd wat hij van zijn poten gaat vinden, maar heb er wel een goed oog in. Morgen is de eerste, moeilijkste week voorbij en dan is het nog 5 weken aftellen voor de controlefoto's worden genomen en we terug rustig mogen beginnen wandelen. Ik kijk er zo naar uit.

PS: de kosten van de operaties werden volledig gedekt door jullie donaties, waarvoor ik mijn dankbaarheid niet duidelijk genoeg kan uitdrukken!

Groetjes,
Caroline en Atlasje

Voor alle geïnteresseerden:

Atlas werd gisteren geopereerd!

Korte achtergrond: er zijn 2 manieren om een kruisbandruptuur te opereren, dmv een TTA of een TPLO. Atlas kreeg rechts 3j geleden een TTA aan zijn rechterachterpoot.

De poot waar Atlas nu het meeste pijn aan had, was die reeds geopereerde poot. Atlas hoort bij de 5% die als complicatie na een TTA een meniscusscheur ontwikkelt. Om die pijnlijke poot te ontlasten, is hij linksachter meer gaan belasten, waardoor daar de kruisband gescheurd is. Gelukkig was links de meniscus wel nog intact en is de kans dat die ooit scheurt na een TPLO maar 1-2%. Het kruisbandprobleem werd opgelost door een TPLO uit te voeren, en rechts werd het meniscusprobleem tijdens een artroscopie verholpen.

Ietwat minder goed nieuws: ze konden onder narcose voelen dat de Patella (knieschijf) uit de kom schoot. Dit was onverwacht omdat ze dit wakkere toestand niet hadden gevoeld, waarschijnlijk omdat hij zijn spieren zo opspande. Tijdens de TTA 3j geleden is die groef al dieper gemaakt, maar omdat Atlas ipv rechte kromme bovenbenen heeft, kan het zijn dat dit niet voldoende was. Het kan ook zijn dat de Patella nu uit de kom wordt geduwd door de zwelling van de gescheurde kruisband en meniscus, en toch mooi gaat blijven zitten wanneer de ontsteking en zwelling in zijn knie gaat afnemen nu die problemen zijn opgelost. Indien dit niet zo is, is de enige optie nog om de kromstand van de bovenbenen te corrigeren, maar da's nog ingrijpender en de chirurg is vrij optimistisch dat dit niet nodig zal zijn. Het is natuurlijk wel weer iets wat in mijn achterhoofd zit, want nu hoorde hij ook bij die kleine 5%.

We waren rond 19u weer thuis met hem, hij had veel last van de narcose en de pijn en heeft een heel onrustige nacht gehad. Ik 'slaap'/waak momenteel op een matras naast hem in de woonkamer. Deze ochtend is dus dag 1 en ik hoop heel erg dat het de volgende dagen rustig aan al beter wordt, want het is moeilijk om hem met zoveel pijn te zien. 

Ik upload nog wat foto's (de RX-en zijn voor-en nafoto's) waaronder ook zijn wonden, dus indien er gevoelige kijkers zijn, slaag die gerust even over :-) 

Liefs van Caroline en Atlas 

Graag wil ik in een eerste update iedereen bedanken die reeds gedoneerd heeft. Ik ben omvergeblazen door de steun die volslagen onbekenden ons geven! Dit zorgt ervoor dat de financiële kant al een grote zorg minder is, waar ik enorm dankbaar voor ben.

Hoe het met Atlas gaat: 
Sinds gisteren heeft hij veel meer pijn en steunt hij helemaal niet meer op zijn linkerachterpoot. Hij is opnieuw gestopt met eten, is niet zichzelf, beweegt zo weinig mogelijk en slaapt veel. Daarom krijgt hij nu Paracetamol bij, bovenop de onstekingsremmer/pijnstiller die hij al kreeg, maar dat lijkt voorlopig nog niet aan te slaan. De 2 trappen naar beneden geraken om zijn behoeftes te doen lukken nog, maar naar boven geraken is een ramp. Hierdoor begin ik veel last te krijgen van rugpijn en spierpijn aan mijn armen, ribben en buikspieren door hem naar boven te proberen helpen met de tilband voor zijn achterkant, wat nog niet goed lukt. Ik heb zelf gewrichtsproblemen door hyperlaxiteit en ga hiervoor naar een kinesist, en hierdoor word mijn rug nu ook extra belast en heb ik zelf ook meer en meer rugpijn.

Mijn grote zorg is nu dus dat ik nog 15 dagen de tijd heb om een oplossing te vinden om hem na de operatie de trappen op en af te krijgen. We wonen op de 2de verdieping en Atlas moet zo'n 2-3x/dag zijn behoeftes doen, het levert mij veel stress op dat de tilband niet goed lijkt te lukken en andere opties zijn schaars. Als noodoplossing wil ik mijn terras inrichten als plasplek, zodat we misschien maar 1 of 2x/dag de trappen moeten trotseren na de operatie.

Hiervoor ben ik nog op zoek naar:
- een zandbak (+ zand)
- of grasmatten
- of iets anders als iemand nog een beter idee heeft?

Ook ideeën om de trappen op en af te geraken zijn zeker nog welkom. Er is helaas geen lift en het gaat om een draaitrap wat de situatie nog moeilijker maakt. Mij hierover contacteren kan het beste via een berichtverzoek op Facebook!

Ik plaats opnieuw een update wanneer er iets te melden valt :)

Liefs, 

Caroline en Atlas