Lieve vrienden (van), (on)bekende, iedereen,

Heel lang heb ik gehouden op niet meer willen, geloven en kunnen. Ik wil weer willen en durven met de hulp van een PTSS-hond

Kan jij mij helpen om een draagbaar leven mogelijkheid te maken? <3

Ik ben Jess, 26 jaar en ben onder andere gediagnosticeerd met (complexe) PTSS.

Door de trauma’s met de daarbij horende triggers, vind ik het moeilijk op de momenten dat ik alleen ben de deur uit te gaan voor simpele boodschappen of iets te ondernemen. Vind ik het moeilijk om de dag door te komen, wat deels komt door de somberheid en suicidaliteit. Alleen duurt een dag ook nog veel langer als je eigenlijk niks te doen hebt, geen echte reden hebt om op te staan omdat je ergens aanwezig moet zijn of gewoon omdat het goed is om voor jezelf te zorgen. De dagen zijn lang, als je ook weet dat je de volgende dag weer precies hetzelfde gaat doen. Het doorkomen en doorgaan, ook met de daarbij komende dissociaties en herbelevingen.

Wat kan een hulphond voor mij betekenen?

De dag beter doorkomen. Naar buiten durven en kunnen. Op bezoek gaan en leuke dingen doen. Het leven daardoor ook dragelijker maken en toekomstperspectief creëren in plaats van enkel dromen dat het ooit misschien wat beter gaat worden.

Het probleem is dat de kosten voor een hulphond enorm hoog zijn, ook omdat ik zelf niet in staat ben om de hond te gaan trainen. Daarnaast zou ik het liefst een hond uit het asiel of uit het buitenland weer een fijne plek willen kunnen geven. Echter is dat geen optie, gezien deze honden vaak zelf al veel te veel hebben meegemaakt en zij hulp nodig hebben die ik ze niet kan geven.

Als het zou lukken om het benodigde bedrag bij elkaar te krijgen, kan ik de hond door een professional laten trainen. Dit zou mij helpen om uit mijn bed te komen en toekomstperspectief bieden, alleen dat zou al fijn zijn. 

Wat is PTSS, een dissociatie en een herbeleving? 

PTSS staat voor posttraumatische stressstoornis, wat je kan ontwikkelen door een traumatische ervaring of dan wel meerdere traumatische ervaringen. 

Een dissociatie kan zich op verschillende manieren uiten. Bij een dissociatie lukt het tijdelijk niet om gebruik te maken van het bewust zijn van het hier en nu. Je kan het zien als een beschermings/overlevingsmechanisme dat automatisch optreedt wanneer je hersenen denken dat je in gevaar verkeert.  

Een herbeleving is eigenlijk wat het zelf al zegt. Je beleeft iets opnieuw, wat al gebeurd is. In mijn hoofd gebeurt het echt, alleen is dat natuurlijk niet zo. Ik kan in een herbeleving schieten door bepaalde geluiden, geuren, beelden, uitspraken etc. 

Conversie is het tijdelijk uitvallen van lichaamsdelen (verlamming).

Op het moment dat ik dissocieer en alleen ben kan dit enorm lang duren en gevaarlijk zijn. Wanneer iemand erbij is, bijvoorbeeld een hulpverlener of een naaste, kan die  mij eruit halen, dit verschilt hoe lang het dan duurt en of ik er weer opnieuw in kan schieten. Het is onmogelijk om 24/7 door naasten omringd te zijn. Tijdens een opname is er 24/7 verpleging aanwezig, maar dit is thuis natuurlijk niet zo. 

De behandelingen die plaats hebben gevonden hebben tot dusver nihil effect gehad. Dit heeft onder andere te maken met andere problematieken naar de PTSS, maar ook gezien het complexe PTSS is, is dit ingewikkelder al een aantal jaren.