Sinds mijn 7de jaar heb ik de diagnose (pdd-nos)  De bassischool kostte me altijd veel energie. en dan had ik ook nog vrienden die ik moest onderhouden, dat ontzettend lastig was. Ik kwam dan ook vaak met overprikkeling thuis wat zich uitten in boze en verdrietige buien. later op de basisschool voelde ik me anders en vaak niet begrepen. We waren al een aantal jaren bezig met het plan om naar speciaal onderwijs te gaan. later in groep 7 kon dit eindelijk door gezet worden maar helaas zonder veel succes. Ik voelde me niet fijn op de andere school en kwam later ook thuis te zitten.

maanden later kon ik terug naar mijn oude basisschool en kon ik daar het laatste jaar afmaken. Maar dat betekende niet dat dat allemaal zo heel makkelijk ging. Achteraf gezien bleek ik echt op mijn tenen te lopen omdat alles me zoveel energie kostte. Ik begon alles negatiever te zien. 

Ik begon somber te worden, en zag het nut van het leven niet meer. Mijn leven leek en lijkt stil te staan terwijl dat van anderen door gaat. Andere mensen gaan naar werk, naar school, hebben sociale contacten etc en ik had dat allemaal niet meer. Mijn hoofd liep over en ik werd moe van mijn eigen gevoelens en gedachtes.

Op een gegeven moment ontwikkelde ik dwanghandelingen op het gebied van uiterlijk, ik kijk zo'n gemiddeld 10 tot 15 keer per dag in de spiegel en moet mezelf dan controleren, dit nam mij over.

Ik kreeg de diagnose depressie en ik kreeg verschillende therapieen behandelingen, medicatie, maar niks hielp.  Op dit moment ben ik dan ook uitbehandeld, en kunnen ze helaas niks meer bieden.

Ik heb dan ook mijn hoop gevestigd op een psychiatrise hulphond, maar helaas word die soort hulphond niet vergoed, we hebben een aanvraag gedaan via de gemeente (jeugd-loket) maar zonder geluk.

De hulphond zou mij meer zelfstandigheid bieden, dus ik kan weer naar school, naar de supermarkt etc. Bij drukte kan de hond overprikkeling/ paniek voorkomen en mij eventueel tot rust brengen. Ook helpt de hond mij doormiddel van dagstructuur  en verergeren  de depressieve gevoelens niet. Bij angsten kan hij me tot rust brengen en op het gebied van dwang kan de hulphond mij stoppen en eventueel afleiding bieden.

Zou jij me willen helpen? een kleine, een grote bijdrage maakt niet uit! alle beetjes helpen!