Ruim 20 jaar geleden ben ik gevlucht uit Afghanistan vanwege de Taliban. Mijn twee broers  en zussen wonen nog in Kabul. Sinds de inval van de Taliban hebben ze geen werk meer (ze werkten voor de Afghaanse overheid, en voor een amerikaans groente en fruit bedrijf). Mijn zus is gynaecoloog en had een NGO voor weduwen en wezen. Ze moeten steeds ergens anders onderduiken. Eten wordt steeds duurder en de kans is groot dat er een hongerwinter gaat komen. Wij proberen geld in te zamelen voor voedsel en onderdak. Daarnaast proberen we met man en macht paspoorten en visa te regelen. Maar we krijgen nauwelijks gehoor bij de ambassades. Als het ons lukt om dit te regelen hebben we een tweede probleem; vliegtickets erg duur, al snel 1500 per stuk. Met dit geld hopen we ze in leven te kunnen houden tot we een mogelijkheid hebben gevonden om ze Afghanistan uit te krijgen. Want elke dag dat ze daar zijn lopen ze gevaar.