Help Manou Bachelor Contemporary Dance studeren in London

Help Manou Bachelor Contemporary Dance studeren in London
Manou Leentjes

Studeren aan één van 's werelds topdansscholen. Een droom die werkelijkheid wordt. Alleen...

 

Hey, Ik ben Manou, 18 en ik werd, na een zenuwslopende auditie, toegelaten aan het Trinity Laban Conservatoire Of Music & Dance in London.

Ik mag er de 3 jaar durende opleiding Bachelor Contemporary Dance gaan volgen. Best bijzonder als je weet dat slechts 9,9% van alle auditanten de opleiding mag starten. Dit is mijn grootste droom die werkelijkheid wordt... Als kleine Belg studeren in London!!! Whaaaaatttt! Knijp mij even a.u.b.! 

Alleen... die droom heeft ook een keerzijde... Het kostenplaatje is torenhoog!!

Uiteraard ben ik, samen met mijn ouders, volop aan het kijken voor studiebeurzen, studentenjobs, enz. maar die zullen bijlange de totale kost van 3 jaar studeren in London - zo'n slordige 150.000€ - niet dekken. Om je een idee te geven:

  1. 21.000£ (24.600 € inschrijvingsgeld per schooljaar en wordt elk jaar nog iets duurder)
  2. Minstens 10.000£ (11.700 € per schooljaar voor een kamertje)
  3. Reiskosten, eten en drinken, aankoop specifieke benodigdheden voor de opleiding,…

En die ezel in onze tuin doet zijn werk ook al niet naar behoren ;) Verdorie toch ;) Dus gingen mijn ouders en ik op zoek naar alternatieven. Waarom geen “Steunactie” opstarten, dachten we?

Maar waarom zou jij mij dan wel willen helpen?

Misschien droomde jij er ook ooit van om zanger, danseres of kunstenaar te worden. Misschien wou jij wel helemaal iets anders studeren dan wat je uiteindelijk hebt gestudeerd, omdat dat zo hoorde of omdat het moest van je ouders. Of omdat je daar toch "werkzekerheid" in zou hebben. Misschien hadden je ouders de financiële middelen niet. En misschien heb jij nu wel spijt dat je die grote droom nooit hebt nagestreefd.

Wel, mijn ouders steunen mij in deze droom voor meer dan 100%. Zij willen niets liever dan dat ik kan doen wat ik het allerliefste doe: DANSEN! 

Geef mij dat steuntje in de rug, zodat ik mijn grote droom kan verwezenlijken. Laten we het samen doen, alle kleintjes maken een groot!

Niet iedereen geloofde in mij als danser.

Toen ik auditie wou gaan doen in het KTA in Brugge om daar Sportwetenschappen en dansspecialisatie te volgen in het middelbaar, hadden sommige mensen daar zo hun eigen mening over.

Er werd gezegd tegen de dansleerkrachten daar dat ze met mij "niet veel zouden zijn". Kortom, te weinig "talent". 

Ja, ik was als kind houterig en danste vaak naast het ritme. Tot ik leerde dat ik muziek ook kon aanvoelen en niet enkel hoefde te “tellen” om op de maat te dansen. Gelukkig zagen die dansleerkrachten van het KTA iets in mij, want ik slaagde voor de auditie. Mijn dank aan hen is dan ook héél groot. https://www.pliejee.be/ want kijk nu!

Ik bleek een spons te zijn, leergierig, bereid heel hard te werken. Feedback en werkpunten nam ik mee om verder te groeien. Niet alleen als danser maar ook als mens. Nooit heb ik één les gemist. Telkens stond ik er met een onuitputtelijk enthousiasme en plezier. Na de schooluren volgde ik vaak extra workshops bij verschillende choreografen en ging ik jaar na jaar op Internationale dansstage in De Panne met https://kreadancediva.com/. Sinds 2 jaar maak ik ook deel uit van de Youth Company van CompAni-One

Dat alles maakte mij tot een danser die danst vanuit haar hart en ziel.

Maar er is meer! Dans is mijn therapie...

Toen Corona zijn intrede nam en alle danslessen werden gecanceld, voelde ik mij verloren. Alles wat ik online kon vinden om dansles te volgen, volgde ik.  De living werd omgetoverd tot een danszaal en de tuin werd oefenzone. Mijn zus en ik legden ons zakgeld samen en kochten een Airtrack zodat ik ook mijn dans"tricks" kon blijven oefenen. Heel wat van mijn klasgenoten haakten af, maar ik bleef volharden.

Ik beloofde mijn allerliefste opa dat ik zal blijven dansen.

Een half jaar voordat Corona ons hele land platlegde, kregen wij het verpletterende nieuws te horen dat mijn opa opnieuw kanker had. In 2013 kreeg hij het voor de eerste keer en als een ware superheld ging hij het monster te lijf en overwon het. Maar het keerde dus terug. Groter en sterker deze keer. Toch was mijn opa vastberaden om het kankermonster opnieuw te verslaan. Het werd een oneerlijke strijd en op 14 maart 2021 is hij uiteindelijk thuis overleden. Mijn opa was mijn alles en de enige manier om met mijn verdriet om te gaan, is door te dansen.

Erover praten lukt mij niet goed, dus dans ik het eruit. Dansen is voor mij mijn rouwtherapie, mijn manier om mentaal gezond te blijven. Wat zou ik hem graag vertellen dat ik nu in Londond studeer. Hem nog 1 keer knuffelen, hem zien genieten terwijl ik dans. Hij zou zo trots op me zijn.

Ook Rob Willems, mijn “Opa Salsa”, die heel onverwacht overleed in 2016, mag mijn avontuur jammer genoeg niet meer meemaken. Zelf was hij jarenlang de bezieler van de “Salsa scene” in Brugge en ver daarbuiten. Je kon hem elk jaar op “Benenwerk” vinden in het Astridpark waar hij initiatie salsa gaf.

Hij heeft veel mensen de salsakriebels gegeven en ook al ligt mijn hart meer bij Contemporary Dance, een dansje met hem placeren had ik super leuk gevonden. Hoe trots hij zou zijn op zijn dansende kleindochter. Ik zal het nooit weten.

Eindwerk en toekomstvisie

29 juni 2023, net voor mijn 18de verjaardag, studeerde ik af. Mijn laatste 2 schooljaren volgde ik Humane Wetenschappen met Specialisatie Dans. Mijn eindwerk kreeg de titel: "Dans als therapie". Ik ben gaan onderzoeken hoe dans kan bijdragen aan de mentale, fysieke en cognitieve groei van mensen. Wat de voordelen zijn van regelmatig dansen. Hoe dansen kan helpen om meer veerkracht, meer zelfvertrouwen en meer zelfinzicht te krijgen. Hoe je meer in verbinding kan komen met jezelf en met anderen door te dansen.

In London wil ik blijven onderzoeken hoe dit vooral bij jongeren kan helpen en hoe ik als danser daaraan kan bijdragen.

Het is geen evidente wereld om in op te groeien, maar ik weet zeker dat ik de wereld wat mooier kan maken als danser. Help jij mij mee om mijn doel te bereiken? 

Heel veel liefs en een dikke dankjewel!

Manou Leentjes

Hou deze pagina en mijn socials in de gaten voor verdere updates en acties. Volg mij op Instagram en blijf op de hoogte van mijn grote avontuur! https://www.instagram.com/dance_dream_london/

onderstaande video: Manou @ Dancewaves choreo: Tuur Sweerman

Hi, I'm Manou, 18, and after a nerve-wracking audition, I was accepted to the Trinity Laban Conservatoire Of Music & Dance in London.

I'll be pursuing the 3-year Bachelor Contemporary Dance program there. It's quite remarkable, considering that only 9.9% of all applicants get to start the program. This is my biggest dream becoming a reality... A little Belgian studying in London!!! Whaaaaatttt! Pinch me, please!

However, this dream also has a downside... The cost is incredibly high!!

Of course, my parents and I are actively searching for scholarships, student jobs, and so on, but they won't cover the total cost of studying in London for three years - around €150,000. To give you an idea:

  1. £21,000 (€24,600 tuition fee per academic year, increasing each year)
  2. At least £10,000 (€11,700 per academic year for accommodation)
  3. Travel expenses, food and drinks, purchase of specific materials for the program, etc.

Even that donkey in our garden is not pulling its weight ;) Darn it ;) So my parents and I looked for alternatives. Why not start a "Support Campaign," we thought?

But why would you want to help me?

Maybe you once dreamed of becoming a singer, dancer, or artist yourself. Perhaps you wanted to study something completely different from what you ended up studying because it was expected or required by your parents. Maybe your parents didn't have the financial means. And perhaps now, you regret not pursuing that big dream.

Well, my parents support me in this dream 100% and more. They want nothing more than for me to do what I love most: DANCING!

Give me that little boost so I can fulfill my big dream. Let's do it together; all the little things add up to something big!

Not everyone believed in me as a dancer.

When I wanted to audition at KTA in Bruges to study Sports Sciences and Dance Specialization in secondary school, some people had their own opinions. They thought my shyness might be a hindrance, or they told the dance teachers there that they "wouldn't achieve much" with me. In short, they saw "little talent."

Yes, I was shy, and yes, as a child, I was awkward and often danced offbeat. Yet, those dance teachers at KTA saw something in me, and I passed the audition. I am extremely grateful to them. Check it out at https://www.pliejee.be/!

I turned out to be a sponge, eager to learn, and willing to work very hard. I took feedback and areas of improvement to grow further. Not just as a dancer but also as a person. I never missed a single class. Each time, I was there with boundless enthusiasm and joy. After school hours, I often attended extra workshops with different choreographers, and year after year, I went to international dance camps in De Panne with https://kreadancediva.com/. For the past two years, I have also been part of the Youth Company of CompAni-One.

All of this has made me a dancer who dances from her heart and soul.

But there's more! Dance is my therapy...

When Corona hit, and all dance classes were canceled, I felt lost. I followed everything I could find online to continue my dance lessons. The living room turned into a dance hall, and the garden became my practice zone. My sister and I pooled our allowances and bought an Airtrack so I could keep practicing my dance "tricks." Many of my classmates gave up, but I persevered.

I promised my dearest grandpa that I would keep on dancing.

Half a year before Corona brought our entire country to a standstill, we received the devastating news that my grandpa had cancer again. He first had it in 2013, and like a true superhero, he fought and defeated the monster. But it returned. Bigger and stronger this time. Still, my grandpa was determined to fight the cancer monster once more. It became an unfair battle, and on March 14, 2021, he passed away at home. My grandpa was everything to me, and the only way I can cope with my grief is by dancing.

I don't communicate my feelings well through words, so I dance them out. Dancing is my therapy, my way of staying mentally healthy. How I wish I could tell him that I'm going to London. To hug him one last time, to see him enjoy my dance. He would be so proud of me.

Even Rob Willems, my "Salsa Grandpa," who unexpectedly passed away in 2016, won't get to witness my adventure. He was the driving force behind the "Salsa scene" in Bruges and beyond. You could find him every year at "Benenwerk" in Astridpark, where he gave salsa initiations.

He ignited the salsa passion in many people. And even though my heart lies more in Contemporary Dance, I would have loved to dance a little with him. How proud he would be of his dancing granddaughter? I'll never know.

Thesis and vision for the future

On June 29, 2023, just before my 18th birthday, I graduated. In my last two school years, I studied Human Sciences with a Specialization in Dance. My thesis was titled "Dance as Therapy." I investigated how dance can contribute to the mental, physical, and cognitive growth of people. The benefits of dancing regularly. How dancing can help build resilience, self-confidence, and self-awareness. How it can connect people with themselves and with others.

In London, I want to continue exploring how dance can especially help young people and how I, as a dancer, can contribute to that.

It's not an easy world to grow up in, but I'm certain that as a dancer, I can make the world a little more beautiful. Will you help me achieve my goal?

Lots of love and a big thank you!

Manou Leentjes

Keep an eye on this page and my socials for further updates and actions. Follow me on Instagram and stay updated on my big adventure! https://www.instagram.com/dance_dream_london/

Below is a video: Manou @ Dancewaves choreo: Tuur Sweerman

Salut, je m'appelle Manou, 18 ans et j'ai récemment été admise au Trinity Laban Conservatoire Of Music & Dance à Londres après une audition éprouvante.

Je vais pouvoir y suivre le cursus de trois ans du Bachelor Contemporary Dance. C'est assez spécial quand on sait que seuls 9,9 % de tous les auditeurs sont autorisés à commencer le cours. C'est mon plus grand rêve qui se réalise.... Étudier à Londres en tant que petite Belge ! !! Whaaaaatttt ! Pince-moi s'il te plaît !  

Seulement... ce rêve a aussi un inconvénient... Le coût est très élevé ! !!

Bien sûr, avec mes parents, je m'occupe de chercher des bourses, des jobs étudiants, etc. mais ceux-ci ne couvriront en aucun cas le coût total des études à Londres pendant 3 ans - quelque négligeant 150 000 €. Pour te donner une idée :

1. 21 000 £ (24 600 € de frais de scolarité par année scolaire et de plus en plus cher chaque année).

2. Au moins 10 000 £ (11 700 € par année scolaire pour une chambre).

3. Frais de voyage, nourriture et boissons, achat de fournitures spécifiques pour l'enseignement,.....

Et cet âne dans notre jardin ne fait pas son travail correctement non plus ;). Tu as raison ;) Mes parents et moi avons donc commencé à chercher des alternatives. Pourquoi ne pas lancer une "action de soutien", avons-nous pensé ?

Mais pourquoi voudrais-tu m'aider ?

Parce que mes parents doivent pouvoir prouver au préalable qu'ils ont les moyens financiers de payer mes études, et qu'ils n'en ont pas assez. Il y a de fortes chances que cela m'empêche de commencer en septembre. Et bien sûr, nous ne voulons PAS cela !

Peut-être que toi aussi tu as un jour rêvé de devenir chanteur, danseur ou artiste. Peut-être voulais-tu étudier quelque chose de complètement différent de ce que tu as fini par étudier, parce que c'était la bonne chose à faire ou parce que tes parents t'ont dit de le faire. Ou parce que cela te donnerait de toute façon la "sécurité de l'emploi". Peut-être que tes parents n'avaient pas les moyens financiers. Et peut-être regrettes-tu maintenant de n'avoir jamais poursuivi ce grand rêve.

Eh bien, mes parents me soutiennent à plus de 100 % dans ce rêve. Ils ne veulent rien de plus que de me permettre de faire ce que j'aime le plus : DANSER !  

Apporte-moi ce soutien pour que je puisse réaliser mon grand rêve. Faisons-le ensemble, tous les petits font un grand !

Tout le monde ne croyait pas en moi en tant que danseuse.

Lorsque j'ai voulu passer une audition au KTA de Bruges pour suivre une spécialisation en sciences du sport et en danse à l'école secondaire, certaines personnes avaient leur propre opinion à ce sujet.

Ma timidité risquait de me jouer des tours, ou bien on disait aux professeurs de danse là-bas qu'ils "ne seraient pas grand-chose avec moi". Bref, trop peu de "talent".

Oui, j'étais timide et oui, enfant, j'étais en bois et je dansais souvent hors rythme. Et pourtant, ces professeurs de danse de la KTA ont vu quelque chose en moi, car j'ai réussi l'audition. Je leur adresse donc un grand merci. https://www.pliejee.be/ parce que regarde ça !

Je me suis révélée être une éponge, désireuse d'apprendre, prête à travailler très dur. Les commentaires et les points de travail que j'ai pris avec moi m'ont permis de grandir davantage. Non seulement en tant que danseuse, mais aussi en tant que personne. Je n'ai jamais manqué une seule leçon. À chaque fois, j'étais là avec un enthousiasme et un plaisir inépuisables. Après l'école, j'ai souvent suivi des ateliers supplémentaires avec différents chorégraphes et j'ai fait un stage international de danse à De Panne avec https://kreadancediva.com/ année après année. Depuis deux ans, je fais également partie de la compagnie des jeunes de CompAni-One

Tout cela a fait de moi une danseuse qui danse avec son cœur et son âme.

Mais ce n'est pas tout ! La danse est ma thérapie...

Lorsque Corona a pris son envol et que tous les cours de danse ont été annulés, je me suis sentie perdue. Tout ce que je pouvais trouver en ligne pour prendre des cours de danse, je l'ai suivi.  Le salon s'est transformé en salle de danse et le jardin est devenu une zone d'entraînement. Ma sœur et moi avons rassemblé notre argent de poche et acheté un Airtrack pour que je puisse aussi continuer à pratiquer mes "trucs" de danse. Beaucoup de mes camarades de classe ont abandonné, mais j'ai persévéré.

J'ai promis à mon très cher grand-père de continuer à danser.

Six mois avant que Corona n'aplatisse notre pays tout entier, nous avons appris la terrible nouvelle que mon grand-père avait de nouveau un cancer. Il l'a eu pour la première fois en 2013, et comme un véritable super-héros, il a affronté le monstre et l'a vaincu. Mais le cancer est revenu. Plus grand et plus fort cette fois-ci. Malgré tout, mon grand-père était déterminé à vaincre à nouveau le monstre du cancer. C'est devenu une bataille injuste et le 14 mars 2021, il s'est finalement éteint chez lui. Mon grand-père était tout pour moi et la seule façon de surmonter mon chagrin est de danser.

En parler ne me convient pas, alors je le danse. Pour moi, la danse est ma thérapie du deuil, ma façon de rester mentalement saine. Comme j'aimerais lui dire que je peux aller à Londres. Le serrer dans mes bras une fois de plus, le regarder s'amuser pendant que je danse. Il serait tellement fier de moi.

Aussi Rob Willems, mon "Grandpa Salsa", qui est décédé de façon très inattendue en 2016, n'a malheureusement plus l'occasion de vivre mon aventure. Lui-même a été pendant de nombreuses années l'inspirateur de la "scène Salsa" à Bruges et bien au-delà. Tu pouvais le trouver chaque année au "Benenwerk" dans le parc Astrid où il donnait des initiations à la salsa.

Il a donné à beaucoup de gens le trac de la salsa et même si mon cœur est plutôt du côté de la danse contemporaine, plaquer une danse avec lui aurait été super sympa. À quel point il aurait été fier de sa petite-fille qui danse. Je ne le saurai jamais.

Projet final et vision de l'avenir

29 juin 2023, juste avant mon 18e anniversaire, j'ai obtenu mon diplôme. J'ai passé mes 2 dernières années scolaires à étudier les sciences humaines avec une spécialisation en danse. Mon mémoire de fin d'études s'intitulait : " La danse en tant que thérapie ". J'ai commencé à explorer la façon dont la danse peut contribuer à l'épanouissement mental, physique et cognitif des gens. Quels sont les avantages d'une pratique régulière de la danse ? Comment la danse peut t'aider à devenir plus résilient, plus confiant et plus conscient de toi-même. Comment tu peux te connecter davantage à toi-même et aux autres grâce à la danse.

À Londres, je veux continuer à explorer comment cela peut aider les jeunes en particulier et comment je peux y contribuer en tant que danseuse.

Ce n'est pas un monde facile dans lequel il faut grandir, mais je suis sûre que je peux rendre le monde un peu plus beau en tant que danseuse. M'aideras-tu à atteindre mon objectif ?  

Beaucoup d'amour et un grand merci !

Manou Leentjes

Garde un œil sur cette page et sur mes réseaux sociaux pour d'autres mises à jour et actions. Suivez-moi sur Instagram et restez à l'écoute de ma grande aventure ! https://www.instagram.com/dance_dream_london/

vidéo ci-dessous : Manou @ Dancewaves chorégraphie : Tuur Sweerman

Updates

Laden...

Collectanten

Laden...
op 10/07/2023 gestart
10409x bekeken

Actie georganiseerd door:

Manou Leentjes

Manou Leentjes

 

Donaties

 
Toon alle donaties
op 10/07/2023 gestart
10409x bekeken
Website widget
Voeg een donatieknop van deze actie toe aan een website of blog