Nadat deze engel in mijn leven is gekomen op het moment dat ik zelf wegens ernstige gezondheidproblemen vaak genoeg voor mijn leven aan het knokken was en na enkele operatie`s , is zij vanaf seconde 1 mijn lichtpunt, niet zo maar een hond, maar mijn thuis, mijn familie, haar liefde heeft mij overal door heen weten te knokken en nog steeds.
 

Echter, dit jaar kreeg zij toevallen.Waaruit bleek dat zij lijdt aan epileptie.Ondanks het verschrikkelijk is om je hond zo te zien lijden bleef ik positief voor haar, immers het had erger gekund en zo lang ik haar maar bij mij heb, valt alles samen te overwinnen.Dat is het aller belangrijkst.Samen zijn.Elkaar hebben.Dan kunnen we alles aan.

Naarmate ze steeds vermoeider en zieker werd ben ik terug gegaan naar de dierenarts, ik drong aan op een scan want ik vertrouwde het niet.De epileptische aanvallen worden veroorzaakt door een tumor was de diagnose.Mijn wereld stortte in.Ze is nog maar 6 jaar en hulp is er wel, maar de kosten daarvan zijn voor mij niet te dragen.

Ik heb haar van een gezonde vrolijke hond zien veranderen in een oververmoeide , uitgeputte hond die mij door lopend wanhopig vragend aan kijkt , vragend naar hulp , smekend of ik haar pijn en leed kan overnemen al is het maar voor even. De pijn van onmacht die je dan voelt is te diep, is immens, het snijdt door je ziel en hart.

Zoals gezegd , zij is in mijn leven gekomen en heeft mij overal door heen geholpen, hoe ironisch dat ik nu niet hetzelfde terug kan doen wanneer ze mij wanhopend vragend aan kijkt.

Ik wil daarom via deze weg hulp vragen, alle kleine beetjes helpen, mijn waardering zal niet in woorden uit te drukken zijn.En geloof mij,van haar al helemaal niet.Voor elke donatie, een eeuwige liefdevolle knuffel en poot van haar.